Because we don't care&Mindo

Haar ogen gleden over het bord, terwijl ze twijfelend bleef staan. De naam van deze kroeg was met lompe vegen verf op een houten bord geverfd. Het leek alsof iemand in eerste instantie het netjes had proberen te maken, maar als snel besefte dat het onzin was, gezien deze kroeg alles behalve netjes was, en het al snel stopte met proberen.
Mindo was hier wel eens eerder geweest, had zich enkele keren eerder lam gezopen, iets waar ze erg spijt van had. Vandaar dan ook dat ze twijfelde om naar binnen te gaan, al rook de walm van alcohol erg aantrekkelijk. Ze had een zware dag achter de rug en verlangde om dat volmaakte gevoel van alcohol te krijgen. Dit was dan ook de reden dat ze uiteindelijk naar binnen stapte terwijl ze zich vertelde niet teveel te nemen.
Haastig keek ze om zich heen, opzoek naar bekende gezichten. Gelukkig waren die er niet, sterker nog, niemand keurde haar een blik waardig. Ze waren allemaal in gesprek, wat voor het lawaai zorgde. Mindo stapte naar de bar toe, waar een aantal wezens zaten die er allemaal al even verloren uitzagen Afgezien van een jong meisje dan, jonger dan haar met bijzonder blauw haar. Nieuwsgierig klom Mindo op de stoel naast haar. Ze gaf de barman een aantal munten, waarna ze een doorzichtige vloeistof in geschonken kreeg. Mindo nam er een slok van en genoot even van het warme gevoel dat de alcohol met zich mee bracht. Vervolgens richtte ze zich op het meisje naast haar, in haar gouden ogen een nieuwsgierige glans. "Je eerste keer hier?" Vroeg ze met een scheve grijns op haar gelaat.

Als antwoord kreeg ze een scheve lach terug, gevolgd door wat woorden. "Toevallig wel, ja."Klonk haar stem een tikkeltje sarcastisch. Mindo lachte zachtjes, waarna ze nog wat van haar drankje dronk. Ze was niet van plan te eindigen zoals de man naast hen, die duidelijk naar alcohol rook en half over de tafel liggend in een diepe slaap was verzeild. Maar één drankje zou niet zoveel kwaad kunnen.
Over die man naast hen gesproken, toen Mindo net haar ogen van hem afwendde gleed hij van de bar af en knalde hard op de grond. Geschrokken keek Mindo naar hem, maar een luid gesnurk liet weten dat hij nog heel was. Of iniedergeval, nog leefde. Dat was iets. "Ik neem aan dat jij ook niet een al te lichte dag achter de rug hebt?"Klonk haar stem opnieuw een tikkeltje sarcastisch. Mindo kreeg een flauwe glimlach op haar gezicht. "Dat kan je wel zeggen, ja. Soms is het heerlijk om dat even weg te spoelen met wat alcohol, hmm?"Ze werkte het laatste beetje van haar drankje naar binnen en twijfelde erover om er nog een te bestellen.

Ze tikte twijfelend met haar nagels op de bar, nog steeds niet zeker wetend of ze nu wel nog een glas zou nemen. Ze voelde de alcohol al naar haar hoofd stijgen, als ze nog een glas neem zou het alleen maar erger worden. Het was absoluut geen prettig gevoel, maar ze had de nare eigenschap om van alles naar buiten te flappen als ze eentje te veel op had. Dat kon ze niet echt gebruiken.
"Daar moet ik je gelijk in geven." stemde het meisje, die aanzienlijk jonger was, met haar in. Ze gooide het laatste beetje van haar drankje naar binnen en seinde de ober voor nog een. In ruil voor een paar muntstukken werd het paarsige drankje weer naar haar toe geschoven. Mindo zette de twijfels van zich af, het zou bijna een goed moment zijn om de term 'yolo' te gebruiken, afgezien van het feit dat het nooit een goed moment was om yolo te gebruiken. Het was een stom woord.
"Mij hetzelfde, graag."ze rolde een aantal van haar kostbare munten naar de ober toe, die haar in ruil hetzelfde drankje als die het meisje had. "Mijn naam is Callem, trouwens." Vertelde Callem haar. "Wat is de jouwe?" Mindo glimlachte naar haar. "Mindo, aangenaam." Ze nam voorzichtig een slokje van het drankje, waarna ze een vies gezicht trok. "Blegh, vindt je dat lekker?"Ze grinnikte zachtjes. "Je moet jenever proberen, veel beter." Met een knipoog gooide ze toch nog wat van het paarse drankje naar binnen. Anders zou het zonde zijn van haar geld.

Yuk, dat spul was niet te drinken. Met een vies gezicht keek ze het meisje aan, waarna ze haar informeerde dat het naar troep smaakte. Gelukkig vond ook Callem het niet lekker, anders had Mindo toch wel zitten twijfelen aan haar smaak.
Ze vertelde dat Jenever een stuk beter was, waarna Mindo toch de rest van het drankje naar binnen werkte. Want ach, ze had er wel voor betaald. "Thanks, ik zal het eens uit proberen." Antwoordde ze op Mindo's wel bedoelde advies, waarna ook zij de rest van het drankje achterover sloeg. Callem legde opnieuw wat muntstukken op tafel. "Een jenever graag." Sprak ze, waarna de ober de munten gretig in beslag nam en een bekertje jenever op tafel zette. Nieuwsgierig wachtte Mindo op haar reactie, die al snel volgde. "Niet verkeerd."Vertelde Callem. Mindo grinnikte zachtjes en dronk het laatste beetje van het ranzige, paarse drankje op. "Dat is het zeker niet!"Twijfelend keek ze naar de bar. Nog een glaasje jenever om die gore drank weg te spoelen...?