Place for my head [Pterra]

Hij bewoog elegant tussen de stenen door, het half afgebroken stadje was ooit prachtig geweest. Prachtig en mateloos inspirerend. Nu is het nog even inspirerend, nee nog inspirerender. Zijn vleugels raakten nog net niet de stenen gebouwen, terwijl hij zo door de lucht bewoog. Hier was hij opgegroeid, en leefde nog steeds. Dit was absoluut de vredigste plaats in heel deze wereld. Echter viel zijn oog op een ander wezen dat hem blijkbaar kwam vergezellen.. Een glimlach verscheen op zijn bek. "hé daar!"

Even antwoorde het, voor hem nog, onbekende wezen niet en keek Jückle deze schuin aan, "Kun je niet praten?" dacht hij hardop, waarna het rozige schepsel eindelijk reageerde en voorzichtig 'hoi' zei. Hij gromde tevreden en lande even op een uisteeksel van een oud gebouw. "Wie ben je en Wat ben je?" vroeg hij nieuwsgierig.

OCC; ik zeg het al maar vast maar Jückle is een draak die kan switchen tussen twee gedaantes, de grote gedaante en de werkelijke gedaante, die meestal een pak kleiner is. Dus nu is hij niet veel groter dan een middelmatige hond. Want hij kan niet langer dan een uur of drie in de grote, oppermachtige en sterke gedaante blijven. Nu is hij zijn kwetbare, kleine vorm. Maar eenmaal hij bang of kwaad word veranderd hij naar de oppermachtige versie.