A new place, a new home

Lenessia had ver gevlogen, de hele dag. hoe was ze hier ook alweer gekomen?
ze had besloten te vertrekken.. om op reis te gaan. ze wou een ontdekkingsreiziger worden. dus ze vertrok, heel vroeg in de ochtend. ze vloog hoog, ver van haar oude territorium, naar de andere kant van de wereld, zo leek het. toen ze de donkere wolken zag wist ze dat ze zou moeten landen. gelukkig zag ze bijna meteen een dikke, oude boom, en zette ze een vlugge landing in.
zo dus, vliegend. een druppel koud water drong door haar dikke vacht, en Lenessia kroop nog dichter op de stam van de boom. ze hing hier al een poosje, en ze was al aardig nat. hoewel ze dicht bij de stam, onder een paar lagen bladeren hing, drong het water overal doorheen. ze schudde haar snuit, kroop dichter tot een balletje, en probeerde in slaap te vallen.

's ochtends kon ze goed zien waar ze was. het was een soort stad, maar dan vol met bomen! misschien kunnen die tweepoters toch nog iets! dacht ze bij zichzelf, terwijl ze zich uitschudde. ze keek onder zich en kreeg de schrik van haar leven. onder haar zag ze een riviertje met wat vissen, maar waar ze echt van schrok was de reusachtige schubbige figuur die de vissen ophapte. voorzichtig fladderde ze op, om eens even te gaan kijken. als echte ontdekkingsreiziger kon ze niet bang zijn! ze was aardig groot voor een vleermuis, met haar drie meter! maar, vergeleken met dit reptiel niet echt.. ze keek eens goed, en ontdekte naast het wezen een reusachtig glimmend object. maar dit trok haar interesse niet zo erg als het wezen zelf. terwijl ze rustig naar het wezen toe fladderde, knalde ze met haar vleugelpunt tegen een tak aan, waardoor deze brak. het wezen keek haar aan, en Lenessia stortte bijna neer van schrik. watistiegroooooot! schoot er door haar gedachten, terwijl ze snel een paar meter hoogte won. ''uhm.. hallo!'' zei ze toen in haar rustige, lage stem, niet zeker wat te doen. zouden grote reptielen vleermuizen eten? nee toch? eigenlijk wou ze daar liever niet achter komen. ze was best bang voor het wezen, maar, als ontdekkingsreiziger mocht ze dat niet laten zien! ''ik geloof dat ik je heb ontdekt!'' ging ze toen verder, benieuwd naar hoe oud het wezen eigenlijk zou zijn. vast wel duizend jaar, veel ouder dan zij, met haar paar maanden! ''nu kan ik je soort een naam geven.'' legde ze uit. ''en omdat je een reptiel bent -en soorten vaak naar hun ontdekker worden genoemt- noem ik je soort de Lenessius Reptillius!'' nu zou iedereen vast heel trots op haar zijn geweest thuis, als ze ze niet was kwijtgeraakt natuurlijk. ''heb je een naam?'' vroeg ze toen nieuwsgierig.

helaas bleek ze niet iets nieuws te hebben gevonden. 'Ha ha ha, Sorry, maar voor een ontdekking ben je echt veelste laat mijn beste. Mijn Latijnse benaming is Et iris erat draconem. Of te wel Regenboog draak. Maar ik vind je gevonden naam wel grappig als leuk verzonnen.' lachte de draak. hij ging alweer verder voor ze kon antwoorden. 'Mijn naam is Rain en ik kom uit het verre Asien, waar mijn soort ook wel Lungs worden genoemd doordat we zo lang lichaam hebben en jij?' ze knikte langzaam, natuurlijk had ze niet iets nieuws ontdekt, dat zou wel heel snel zijn! ''ik ben Lenessia, en ik ben een Reusachtige Vleerhond! dat komt omdat ik groter ben dan normale vleerhonden. een vleerhond is een soort vleermuis.'' legde ze uit, terwijl ze met haar vleugels klapperde. ''mijn ras eet bijna alleen maar fruit, daarom worden we ook wel fruitvleermuizen genoemd. maar in de winter eten we ook heel vaak vlees, omdat er dan heel weinig fruit is.'' zo hé, dat was een hele mond vol. plotseling viel haar blik op de grote paarse edelsteen die in de krul van de draak lag. ''hoe oud bent u?'' vroeg ze toen, nieuwsgierig naar zijn leeftijd. ''want ik dacht dat draken heel oud konden worden. ikzelf ben nog maar heel klein hoor, nog maar een stuk of wat maanden.'' dat klopte, ze was nog maar een jaartje ofzo. maar binnenkort zou ze haar zielkleur te horen krijgen, en dan zou ze niet meer overal heen kunnen.. misschien zou ze weg kunnen vliegen? ze zouden haar niet kunnen tegenhouden! terwijl ze zo verder dacht, vloog de vleermuis steeds lager. toen ze doorhad dat ze laag vloog, maakte ze een salto in de lucht en vloog ze weer wat hoger. toen bedacht ze dat ze helemaal niet wist wat Asien was. ''wat is Asien?'' vroeg ze toen, terwijl ze haar oren spitste, benieuwd naar het antwoord.