This hopeless city

Onderwerp: This hopeless city zo okt 18, 2015 1:58 pm

Met een vermoeide zucht plofte ze neer op een boomstam en nam een hap van het taaie brood. Ze had een hekel aan de City of Peace, al die wezens stonden haar niet aan. Het liefst bevond ze zich gewoon rustig in haar eigen onderkomen in het Zwarte gebied, waar geen wezen het in z'n kop haalde om haar te storen. Als het kon, zou ze daar dan ook gewoon altijd zijn. Jammer voor haar, kon ze niet alles zelf doen. Daarom werd ze soms gedwongen om naar buiten te gaan, om voedsel of andere levensmiddelen te halen. Dat was ook de reden dat ze deze dag dan toch maar naar de grote stad was gegaan, ze had wat medicijnen en al dat soort spul nodig. Haar voorraad begon namelijk op te raken.
Ze was er in geslaagd ze te halen en met het weinige geld dat ze overhield had ze zichzelf getrakteerd op een broodje. Nu was ze naar The Cupola Gardens gevlucht, de enige plek die haar wel aanstond van de City of Peace. Dit was voornamelijk omdat er weinig wezens hier kwamen en het meestal rustig, helaas leek vandaag een uitzondering te zijn; een wat oudere jongen bleek hier ook te zijn. Mindo trok zich een beetje terug in de schaduw, hopend dat de jongen door zou lopen en haar met rust zou laten.

-Eerste post Hunter!

Onderwerp: Re: This hopeless city ma okt 19, 2015 2:32 pm

Those who are heartless, once cared too much.

Hectisch waren de afgelopen dagen verlopen en om eerlijk te zijn, Hunter had er een schoon genoeg van. Want hey, ook hij werd ouder. Wel ja, daar verborg hij zich achter. De leeftijd. Dat was altijd nog makkelijker dan de waarheid onder ogen zien. Een waarheid die hij voorlopig niet aan zou kijken. Eerst moesten er dingen rechtgezet worden, voordat hij volledig om zichzelf zou gaan bekommeren. Sinds vannacht was hij weer aangekomen op zijn eigen gebied, na een enige tijd verbleven te hebben op het Zwarte territorium. De ravage was er groot geweest. Van het kasteel was slechts een klein deel over. Het verbaasde hem dat hij de demonen niet weer had gezien. Misschien zou dat nog komen. Later, als ze weer hersteld waren. Iets waar hij alles behalve op zat te wachten, hoewel hij het er zelf naar gemaakt had. Lichtelijk geïrriteerd door zijn eigen stommiteit sloeg hij een tak weg. Wat een beginnersfout. Nu was het hopen dat de demonen geen wraak zouden nemen door middel van de groep. Zuchtend keek Hunter neer op het oude papiertje dat zich in zijn hand bevond. Er stond een bepaalde plant op getekend. Een plant die hij sterk nodig had. Het zou moeten werken als een soort pijnstiller. Mengen met wat voedsel of drinken en hij zou heel happy worden. Volgens het boek dat hij gelezen had waren ze alleen in deze "tuin" te vinden en dus had Hunter zijn reis voortgezet richting dit gebied. Ineens viel hem een beweging in zijn ooghoeken op. Scherp richtte zijn goudkleurige ogen zich op de figuur, die zich meer leek te verbergen in de schaduwen. Haast onhoorbaar snoof Hunter de lucht wat op. 'Eetsmakelijk,' sprak hij monotoon. 'Zit er nog smaak aan?'

Mood: Done // Tag: Mindo // Notes: Buh

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: This hopeless city ma okt 19, 2015 7:50 pm

Toch ergens wel nieuwsgierig volgde ze de jongen met haar gele ogen. Wat had hij hier te zoeken? Misschien ontvluchtte hij de drukte van de stad ook wel even, net als zij. Of hij was een van die stomme natuurfreaks die zichzelf White Ones noemden. Dat laatste leek haar echter sterk, hij zag er iniedergeval niet uit als een White One. Daar was hij veels te rommelig voor.
Even leek het dat de jongen door zou lopen, maar toen staarden zijn gele ogen de hare plots strak aan. Even knipperde ze een aantal keer met haar ogen, waarna ze simpelweg opnieuw een stuk van het brood afscheurde. 'Eetsmakelijk,'Klonk zijn stem monotoon. Wat een sociale knakker. 'Zit er nog smaak aan?'Haar ogen gleden af naar het broodje in haar handen. "Nee, niet echt." Het was het goedkoopste brood dat ze had kunnen krijgen. Ze haalde haar schouders op. "Maar het is beter dan niet."Opnieuw keek ze de jongen aan. "Wat doe jij hier?" Hij had toch haar nieuwsgierigheid opgewekt.

Onderwerp: Re: This hopeless city wo okt 21, 2015 6:24 pm

Those who are heartless, once cared too much.

Op een gepaste afstand hield Hunter stil. Ze was immers onbekend, en hij had het niet zozeer op vreemden. Goed, "niet houden van" was wellicht wat grof uitgedrukt. Het was meer... Dat hij zich afstandelijk van hen hield. De kat uit de boom keek. Zijn blik bevatte dan ook een onderzoekende glans. Waarom at ze in hemelsnaam oud brood? Dit bewees echter dat ze óf bij grijs hoorde, óf bij zwart, want welke witte zeiklijer zou nou droog brood eten. Oh nee, daar waren zij veel te goed voor. "Nee, niet echt." Hoorde hij haar antwoord. "Maar het is beter dan niet." Aha. Zo zat het dus. 'Je hebt een punt,' stemde Hunter ermee in. Hoewel hij vond dat men voor zichzelf moest kunnen zorgen, vond hij het jammer te zien dat sommigen het wat moeilijker hadden. Heel even leek hij te overwegen haar te helpen. Al was het maar een nieuw stuk brood kopen. Maar hij hield zijn drang in. Nog wel, voorlopig. "Wat doe jij hier?" Uit gemak stopte hij een hand in de zak van z'n jack. Een klein teken dat hij zich ontspande. 'Ik ben opzoek naar een plant.' Antwoordde hij eerlijk, daarbij de tekening onthullend. 'Toevallig eens gezien bij je bezoek hier?' Misschien kwam zij er vaker dan dat hijzelf deed. Het zou mooi zijn als ze hem mogelijk een directie kon geven. De zoektocht zou een stuk sneller verlopen. 'Je bent toevallig niet van wit, of wel?'

Mood: Done // Tag: Mindo // Notes: Buh

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: This hopeless city wo okt 21, 2015 9:42 pm

De oudere jongen bleef op een gepaste afstand van haar staan, iets wat ze wel kon waarderen. 'Je hebt een punt,' Stemde hij met haar in. Mindo haalde haast onmerkbaar haar schouders op. Het feit dat ze oud brood at gaf al weer dat ze het niet ruim had qua geld. Het liefst hield ze dat geheim, immers zag ze het als een soort zwakte. Maar zelfs als ze geen oud brood in haar handen had gehad, had de jongen aan haar gescheurde kleren wel kunnen zien dat ze nogal arm was. Ach, wat maakte het ook uit. De kans was groot dat ze hem toch nooit meer zag hierna.
Haar ogen vonden opnieuw die van de jongen, waarna ze hem vroeg wat hij hier deed. Hij stopte zijn hand in zijn zak voordat hij antwoordde. 'Ik ben opzoek naar een plant.' Hij liet een tekening zien en nieuwsgierig bekeek Mindo de getekende afbeelding. 'Toevallig eens gezien bij je bezoek hier?' Ze trok een bedenkelijk gezicht en bekeek nogmaals de tekening goed, Maar er begon geen belletje bij haar te rinkelen, ze schudde haar hoofd dan ook. "Nee, sorry. Waar is het voor?" Vroeg ze hem ietwat nieuwsgierig. Misschien was het wel wat waard. Zijzelf had iniedergeval nooit van een plant met een dergelijk uiterlijk gehoord.
'Je bent toevallig niet van wit, of wel?' Ze stootte een zacht gegrinnik uit. Dat zou wat zijn. "Nee, godzijdank niet meer. Ik ben van zwart." Vroeger, voordat ze de test had moeten nemen, had ze er gewoond met haar familie. Gelukkig lag die tijd ver achter haar, de nette manieren en het ijdele gedrag van de wezens daar waren haar nooit bevallen. "Jij ook niet, lijkt me?" Hij zag er ineidergeval niet zo uit. "Mijn naam is Mindo, trouwens. Met wie heb ik het genoegen?"

flut post sorry T^T

Onderwerp: Re: This hopeless city

» Fallen City