Going down in history | Open |

Onderwerp: Going down in history | Open | zo okt 11, 2015 2:14 pm

Het regende. Geen klein beetje. Bakken kwamen naar beneden zetten. Oudere bladeren lieten los van de bomen, waardoor gaten in het eens dikke bladerdak verschenen. Zeiknat lagen zijn manen op z'n dierlijke lichaam. Verschijnende afgebroken takken zaten erin vast gewikkeld. Zo snel als de leeuw kon baande hij zich een weg door de wildernis. Het scheelde dat de herfst voor de deur stond en dat de dikte iets afnam. Maar toch bleef de tocht moeilijk. Echter deed Hunter het niet voor niks. Vandaag was een speciale dag. Een tragedie, voor hem. Vandaag, 10 jaar geleden, was zijn geliefde zusje overleden. Anna. Zij waarmee hij de ellende gedeeld. Zij waaraan hij altijd een steun had gehad, tot het moment dat ze ziek werd. Al enkele weken later was ze overleden. Niemand had er nog iets aan kunnen doen. Ze waren te laat geweest. Iets wat Hunter zich altijd zwaar had aangerekend. Lang had hij de schuld aan anderen gegeven, om zijn eigen schuldgevoel te doen verdoezelen. Nooit had dat geholpen. Haar dood was zijn schuld geweest. Als hij niet zo lastig was geweest hadden ze wellicht eerder gemerkt dat ze zich niet oké voelde. Dan had ze eerder geholpen kunnen worden. Dan had ze nog kunnen leven. Hunter sprong over een boomstam heen, daarbij eindigend op een kleine open plek. Recht keek hij aan tegen een oude wilg, waaronder verschillende voorwerpen stonden. Een kruis. Een oude, vieze rode teddybeer en een paar verroeste lantaarns. Vijf jaar terug, toen Hunter hier voor het eerst aankwam, had hij op die plek een soort gedenkplekje gemaakt. Hij kwam er slechts één keer per jaar, op de bewuste dag. Langzaam stapte de leeuw naar voren. Teder legde hij een boeket rozen neer, die hij al die had meegesleept in z'n bek. Lang had hij naar de plek gestaard, verzonken in z'n gedachtes. Totdat hij zijn bek opende en een luide, zware maar met gevulde pijn roar liet horen.

Words: || Mood: Do not ask|| Tag: Open

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 4:51 pm

Diabolic Esper, oftewel Add, had de rust opgezocht in de bossen. Rustig vloog hij, met behulp van de twee grote Dynamos, door het bos heen. Hij hield zijn handen in zijn zakken en keek wat verveeld voor zich uit. Bomen gleden langs hem heen. Soms dreigde hij keihard tegen een boom aan te knallen, maar dan teleporteerde hij zichzelf, met behulp van zijn andere Dynamos, naar de andere kant van de boom. De jonge demon had dan ook totaal geen zin om vies te worden. Hij haatte het om zijn handen vies te maken. Daarvoor had hij immers de Dynamos. Zo vloog hij wat verveeld rond totdat het plots met bakken uit de hemel kwam vallen. ”Kuah! I should find a way to control the weather!” reageerde Add geïrriteerd op de plotselinge wisseling van het weer, waarna hij zich probeerde te teleporteerde naar een droog plekje in het grote bos. Echter was de herfst in aantocht en zorgde dat ervoor dat de bladeren van de meeste bomen er al vanaf waren. Met een zucht bleef hij uiteindelijk bij een boom die nog het meeste blad had. Hij liet de Dynamos verder een technisch veld over zijn hoofd vormen zodat hij sowieso niet nat worden.
Plots was er een brul te horen. Add trok een wenkbrauw op, waarna een grijns rond zijn lippen begon te sieren. Zijn ogen laaiden kort op. ”Kekeke~” Klonk het terwijl hij dichterbij de plaats delict kwam. Het technisch veld volgde hem trouw. Het was dan ook een schild tegen aanvallen. Ook al kon hem vrij weinig overkomen. Zijn ogen gleden schichtig over de grond beneden hem, zoekend naar het wezen dat de brul had los gelaten. Zijn blik werd vast gehouden door een leeuw, zo nat als een… natte hond. Add daalde een beetje. Toch bleef hij liever nog wat hoger in lucht, daarbij had hij ook weinig zijn om op de drassige grond te staan waar de leeuw in stond. Add merkte het bosje rozen op. ”Have you lost a loved one, kittycat?” zei Add met een smalende grijns, alsof hij er van genoot. ”Kekeke~” voegde hij er nog met een bredere grijns aan toe.

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 5:18 pm

Hij haatte deze dag. Hij haatte er elk uur van. Elke minuut. Elke seconde. Als het in zijn macht had gelegen, had hij deze dag geschrapt van elke kalender. Onmogelijk. Tenslotte zouden er dan waarschijnlijk geen dagen meer overblijven, als men controle kreeg over de tijd. Iedereen had wel eens iemand verloren. Soms wel meer dan één. Hunter sloot zijn ogen. In zijn gedachtes kon hij haar nog zo voor de geest halen. Een tweeling waren ze geweest, hij en Anna, en toch waren ze zo verschillend. Ze had lange, spierwitte haren gehad. Alsof hij al haar pigment had afgepakt. Daarnaast was ze half blind geweest. Van alle dingen in de wereld, zag ze één ding heel scherp: rood. "That lovely, warm red." Weergalmde haar stem door zijn hoofd. Door zijn afwezigheid in de realiteit, had hij niet doorgehad dat iemand was aangekomen. ”Have you lost a loved one, kittycat?” Hunter's ogen schoten open, waarbij hij 180 graden omdraaide. Een lage grom kwam uit zijn keel zetten bij het zien van de figuur. Vooral om diens gezichtsuitdrukking. ”Kekeke~” Wat was er mis met die gast? Dreigend kwam hij wat dichterbij, al bevond de ander zich nog in de lucht. 'You find that funny?' Gromde Hunter. Gespannen stonden zijn spieren. 'Get that smirk of your face, before I smack it off.' Grote woorden, waarvan hij wist dat het daadwerkelijk uitvoeren daarvan bijna onmogelijk was. 'You are goddamn lucky to be up there right now.'

Words: || Mood: Pissed|| Tag: Diabolic Esper

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 5:33 pm

De zielige leeuw leek in gedachten verzonken te zijn. Het dier draaide zich om naar Add. Het was dom om met je rug naar een vreemdeling toe te staan. Kennelijk was de leeuw geen vechtersbaasje of gewoon naïef. Echter liet de leeuw een lage brul los zodra het Add zag. Add ging er automatisch wat breder door grijnzen. Kennelijk had hij een gevoelige snaar geraakt. Dreigend kwam de leeuw dichterbij. Add trok een wenkbrauw op. Meende hij dat serieus? Een plezierige glinstering verscheen in Add’s ogen waardoor ze meteen wat op begonnen te lichten. 'You find that funny?' gromde de leeuw. ”Ke ke ke~” Add legde kort een hand op zijn voorhoofd. ”Hilarious,” antwoordde hij enkel en keek langs zijn vingers naar de leeuw. De spieren spande zich aan. Met nog altijd een grijns liet Add de hand weer zakken. 'Get that smirk of your face, before I smack it off.' bedreigde de leeuw hem nu. ”Ke ke ke~” klonk het opnieuw. ”I’d like to see you try,” sprak Add met een smalende grijns. 'You are goddamn lucky to be up there right now.' Add knikte eens. ”And now way in hell that I’m getting down,” reageerde hij. Als bevestiging voor zijn woorden, ging hij op zes van de Dynamos zitten die hem ondersteunde en hem omhoog hielden in de lucht. De andere Dynamos twee belandde onder de palm van zijn hand, zodat hij wat relaxt naar achtern kon leunen. Met nog altijd een grijns keek Add de leeuw aan. ”So you still haven’t answered my questions. Are you sad? Have you lost someone important?” vroeg Add nu opnieuw met een smalende grijns. Hij ging wat rechter zitten en steunde nu met zijn elleboog op zijn knie. De twee Dynamos verplaatste zich naar zijn voet zodat Add erop kon steunen. Add zette zijn voet erop, plaatste zijn elleboog op zijn knie, en legde zijn gezicht in zijn hand. ”You know, I can bring her back,” zei Add plots en grijnsde. Natuurlijk zou hij niet meteen zijn krachten uitoefenen om iemand te helpen, maar misschien kon de leeuw nog wat voor hem betekenen.

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 6:30 pm

Het zien van die eeuwig durende grijns maakte zijn humeur er niet veel beter op. Sterker nog, het begon te werken als een ware trigger. Wie had het lef om iemand op deze manier te benaderen? Om op díe manier een “gesprek” te beginnen? Hunter betwijfelde of dit wel een gewoon gesprek zou worden. Dit voelde compleet anders. ”Ke ke ke~” Langzaam trok hij z’n lippen omhoog, daarbij zijn tanden blootleggend. ”Hilarious.” Wat?! Wederom stapte hij naar voren, zijn nagels diep in de zeiknatte grond borend. Die gast was niet goed. Hunter zag de lach op de ander z’n gezicht, en toch kwamen die woorden over alsof ze gemeend werden. Of het nou enkel was om hem op de kast te jagen, of niet. ’You’re out of your mind.’ Waarom nu? Op deze bewuste dag. ”Ke ke ke~ I’d like to see you try.” Zijn blik gleed opzij, naar de bomen. Ze waren te stijl om het te beklimmen in deze vorm. En het feit dat het regende maakte dat er alles behalve beter op. Een gefrustreerde grom ontsnapte aan hem. Het kon een idee wezen. Echter wou hij niet riskeren te falen om die boom te beklimmen. ”And no way in hell that I’m getting down.” Meteen richtte Hunter zijn goudkleurige ogen op de witharige man. ’Of course not,’ reageerde hij schamper. ’Only cowards stay out of reach.’ Wauw, wat een burn. Ahum. Dit gebeurde er wanneer iemand teveel emoties bij zich droeg. Waardeloos. Ineens vielen die rare, vliegende dingen op. Wat in hemelsnaam waren dat? Waarom vormden ze zich tot een soort troon? Hoe konden ze vliegen? ”So you still haven’t answered my questions. Are you sad? Have you lost someone important?” Lang staarde hij de persoon aan. Onbewogen, zonder emotie. Echter was dat een masker die hij niet lang vol hield. ’Are you blind or something? And why would I eve-‘ Midden in de zin haakte hij af. ”You know, I can bring her back.” Kort stond de wereld om hem stil. I can bring her back. Dat was het enigste wat zich herhaalde. Woorden waarvan hij al zo lang hoopte het te horen. ’What.. What do you mean?’ Ongelovig stapte Hunter terug. ’You’re kidding me, right? It’s impossible to bring back the dead.’ Dit keer had zijn stem onvast geklonken. ’Don’t dare to play with this kind of feelings.’

Words: 399 || Mood: W-What?|| Tag: Diabolic Esper

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 8:01 pm

De leeuw begon te praten, maar Add kapte hem af. Met belangrijke woorden leek hem. Ook al was het nog maar de vraag of Add er echt iets mee zou doen. Meteen veranderde de attitude van de leeuw. Add grijnsde wat breder terwijl hij weer wat rechter ging zitten. Een stilte viel. Nee nu had de leeuw niet zo’n grote bek meer. Het beest hield zich stil. Add keek enkel met een amusante grijns toe. Hij moest moeite doen om niet te gaan grinniken. Hij hield ervan om op gevoelens in te spelen van mensen. Pathetic human beings. ’What.. What do you mean?’ klonk het. De leeuw zette een paar stappen naar achteren. Hij stond nu niet zo zeker meer in zijn schoenen. ”Ke ke ke~” reageerde Add enkel. ’You’re kidding me, right? It’s impossible to bring back the dead.’ bracht de leeuw nu uit met ongeloof. ”Nothing is impossible,” reageerde Add nu. ’Don’t dare to play with this kind of feelings.’ Add trok enkel een wenkbrauw op. Hij zou zich niet aan die bedreiging houden. Verspilling van woorden. Immers had Add het overduidelijk al gedaan. Add ‘stond’ nu weer op. Rustig bleef hij zweven in de lucht terwijl de acht Dynamos nu naast hem bleven zweven. ”I mean my words. It’s impossible for most yes. But I’m different,” begon Add nu. ”You see,” begon hij. In een flits was hij achter de leeuw. ”I can travel in time,” sprak hij nu. In een flits zweefde hij weer op een veilige afstand van de leeuw. ”I can bring you back to the time were your beloved one still lived. You can prevent her death,” legde Add nu uit. ”Sounds as a dream come true, right?” voegde Add er aan toe met een bredere grijns. ”Ke ke ke~” Hij sloeg zijn armen over elkaar. ”I won’t do it for nothing though,” zei Add met een smalende grijns en hield zijn hoofd wat scheef.

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 8:26 pm

Sinds een zeer lange tijd voelde hij zich zwak. Niet fysiek, maar mentaal. Jaren lang had hij zijn emoties ver weg gestopt. Had hij zichzelf ervan overtuigd ze niet meer te hebben. Enkel op deze ene dag. Dit was de enigste plek waar hij zich even kon "ontspannen". Een stille plek, redelijk afgesloten voor de buitenwereld. Nu was er een indringer. Die meteen op zijn zwakheden inspeelde. Iets waarvan Hunter niet wist hoe dat tegen te gaan. ”Nothing is impossible." Hoe vaak hij die onzin aan had moeten horen. De dood terug brengen. Dat leek op een sprookje. Een fantasie. En wel, er gebeurden rare dingen in deze wereld, maar dat wilde hij niet geloven. Kón hij niet geloven. Echter liet hij zijn lippen wel zakken. Er vond een tweestrijd plaats. Dat kleine sprankelende hoop dat tegen zijn eigen bedachte feiten op vocht. "I mean my words. It’s impossible for most yes. But I’m different." Anders dan anderen. Dat was hem zeker al wel duidelijk. ”You see." Ineens was degene verdwenen. Voelde hij een zwakke "windvlaag" achter zich. Vrijwel meteen draaide Hunter zich om, uithalend met één klauw. In de hoop degene te raken. Te sloom was hij geweest. Wederom verdween de man. ”I can travel in time.” Dit waren geen leugens meer. Hij had zich bewezen. Hunter shifte terug naar zijn menselijke gedaante. De donker gekleurde kleren kleefden aan z'n lichaam vast. Zijn rode haren hingen als gordijntjes voor zijn ogen, die hij weer naar achteren streek met zijn hand. ”I can bring you back to the time were your beloved one still lived. You can prevent her death." Woord na woord, en dat beetje hoop begon steeds meer te groeien. Het verleden was alles behalve een pretje geweest maar als hij haar daarmee kon redden, dan zou hij dat doen. ”Sounds as a dream come true, right?” Yes indeed, waren de woorden die zich uitspraken in zijn gedachtes. "Ke ke ke~ I won’t do it for nothing though” Natuurlijk moest er een addertje onder het gras zitten. Het had te mooi geklonken. 'What do you need?' Hier hoefde hij niet eens over na te denken. Alles zou hij doen om Anna terug te krijgen. 'Money? People? A house? Tell me what you want, and you'll get it.' Recht keek hij de ander aan. 'But don't even dare to think about bullshitting me, or you'll end up in a grave too.'

Words: || Mood: Certain|| Tag: Diabolic Esper

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 9:07 pm

'What do you need?' klonk het meteen. Nee daar leek de jongeman niet over na te denken. Add had niet anders verwacht dan een shapeshifter. Ook al kon het voor hetzelfde geld een warbeast kunnen zijn, maar die zou hem allang hebben aangevallen. Daar zou Add niet zo’n ‘rustig’ gesprek mee kunnen voeren. Add besloot zich maar weer neer te zetten op zijn ‘troon’ aangezien hij nu de jongeman zijn aandacht had. Met een lichte grijns keek hij naar de jongeman die nu zijn werk deed om Add zover te krijgen om de dienst uit te voeren. Waarheid was, was dat Add nog nooit iemand anders had vervoerd terug in de tijd. Er was een kans dat het totaal verkeerd ging als je niet goed met de energie om kon gaan die er voor werd gebruikt. De jongeman zou het misschien niet overleven, maar dat ging Add niet zeggen. Het kon hem dan ook weinig schelen. Waarom zou hij zich bekommeren om een wezen dat toch al dood zou gaan? 'Money? People? A house? Tell me what you want, and you'll get it.' vroeg de jongeman nu, gebrand om te horen wat hij moest doen om zijn doel te bereiken. . 'But don't even dare to think about bullshitting me, or you'll end up in a grave too.' Add grijnsde wat breder. ”I’m so scared, Ke ke ke~” reageerde Add. ”However, what do I want? That’s a good question. Is there even something I need?” vroeg Add nu. Hij legde zijn hand onder zijn kin en legde zijn wijsvinger op zijn lippen. ”Oh I know,” De smalende grijns werd breder. ”Have you ever heard about the power of Elrios?” vroeg Add. Hij grinnikte eens. ”I bet you haven’t. It’s a power from a very special shard. Called the Elshard,” legde hij nu uit. Hij hief kort een Dynamo op. ”I need more Elrios power for these little Dynamos. Give me the shard and I’ll take you back in time,” stelde Add nu. Het was moeilijk om de Elshard te krijgen. Zeg maar gerust onmogelijk. Voor hem in ieder geval. Hij had hem nooit te pakken kunnen krijgen. Het was een voorwerp dat belangrijk was voor de meeste demonen. Hij had enkel op basis van een paar stukjes van de Elshard zijn krachten kunnen laten groeien. Als hij die hele Elshard had, zou hij meer dan onsterfelijk worden. Ja dat was macht waar hij naar smachtte.

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 9:37 pm

”I’m so scared, Ke ke ke~” Voor enkele seconden versmalden zijn ogen. Er werd op hem neer gekeken, besefte hij. En ergens, ergens vond hij dat nog niet zo gek. Het was de ander die de touwtjes in handen had, de macht. Waarvan hij gebruik wou maken. Dus zou hij de marionetten moeten bespelen. Zich onderdanig opstellen. Doen wat de ander van hem verlangde. Hij had geen keuze, als hij Anna terug wou hebben moest hij dit doorstaan. 'You should be. Sir.' Serieus zou het toch niet worden genomen. Hij kon zoveel bedreigingen rond gooien als hij wou. Totdat ooit de bom wel zou barsten. Hunter wist van zichzelf dat hij een behoorlijk kort lontje had. Een rondlopende tijdbom. Zolang hij daarmee maar zou wachten tot hij de aankomende missie geklaard had. ”However, what do I want? That’s a good question. Is there even something I need?” Een grapje zeker. Iedereen had wel iets wat hij of zij wou. Waarom zou je anders zoiets voorstellen? ”Oh I know." Afwachtend keek hij hem aan. ”Have you ever heard about the power of Elrios?” De wat? Elrios? "I bet you haven’t. It’s a power from a very special shard. Called the Elshard." Een krachtig voorwerp? De ander hief zo'n raar ding omhoog, waarnaar hij keek. ”I need more Elrios power for these little Dynamos. Give me the shard and I’ll take you back in time." Wat kon hij met die Dynamos dingen? Blijven zweven? Teleporteren? Of nog erger dan dat? Nee, hij moest er niet over nadenken. 'Fine. You'll get that stuff.' Sprak hij terwijl hij een sigaret op stak. 'Any idea where to start?' Het viel te proberen. Die gast wist er immers vanaf. 'And where can I find you once I have it in my possession? ' Ook niet geheel onbelangrijk.

Words: || Mood: Certain|| Tag: Diabolic Esper

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 10:07 pm

Add legde uit wat hij wou en waarvoor hij het wou. Hij gaf de jongeman natuurlijk niet alle informatie, dat ze te makkelijk zijn. De jongeman moest er dan ook maar genoeg mee nemen anders zou de deal niet door gaan. De jongeman leek dat dan ook te merken. 'Fine. You'll get that stuff.' klonk het. Add grijnsde wat breder, waarna hij eens goedkeurend knikte. Tja hij keek nou eenmaal op andere en dat zou waarschijnlijk nooit veranderen. Hij had genoeg beleefd. In zijn ogen was hij niet naïef of arrogant. Hij was gewoon beter dan de meesten. Jammer genoeg was hij dus niet beter dan die demonen die de Elshard in hun bezit hadden. 'Any idea where to start?' vroeg de jongeman een belangrijke vraag. Add knikte eens. 'And where can I find you once I have it in my possession? ' Nog een belangrijke vraag. Add keek de jongeman met een plezierige glinstering in zijn ogen aan. ”I will come to you once you have it,” antwoordde Add op de tweede vraag. ”You can get the Elshard very easy from a few demonfamilies. They live near the Endless Abyss so I hope you’re not afraid to climb a little. Kekeke~” begon Add de uitleg. ”I suggest you don’t mention me if you meet anyone. I don’t have a good reputation with the demon families for some weird reason. I don’t know why either,” zei Add met wat drama in zijn stem. ”I just wish you good luck with outsmarting the demons or fighting the demons. As long as you get the Elshard,” vervolgde hij. ”I will keep an eye on you. Take care. Kekeke~” zei Add nog, waarna hij in het niets verdween. Toch hield hij aan zijn laatste woorden. Hij zou de jongeman op de voet volgen en als de jongeman niet zou doen wat Add wou, dan kon de jongen het gevecht krijgen dat hij wou hebben.

[nieuw topic?]

Onderwerp: Re: Going down in history | Open | za okt 17, 2015 10:48 pm

De druk op zijn schouders nam toe. Allereerst dat hele gedoe met Dax en de groep. Nu dit. Hij had er zelf om gevraagd, daar niet van. Maar dat maakte het niet makkelijker. Er moest gewerkt gaan worden. Het bleef niet meer bij dromen. ”I will come to you once you have it,” Well, dat was een fijn gevoel. In zee gaan met iemand, alleen totaal niets over diegene wetend. Geen woonplaats. Niet eens een naam. Slechts een missie en een negatieve kijk op iemand. ”You can get the Elshard very easy from a few demonfamilies. They live near the Endless Abyss so I hope you’re not afraid to climb a little. Kekeke~” Demonen?! Een schaduw viel over Hunter's gezicht. Demonen... Een geheel nieuw, onbekend terrein. Dit werd ziek serieus. Het opnemen tegen een stel demonen, wie had dat gedacht? ”I suggest you don’t mention me if you meet anyone. I don’t have a good reputation with the demon families for some weird reason. I don’t know why either." De meest droogste uitdrukking verscheen op Hunter's gezicht bij het horen van de drama. 'Well, I'm starting to get them,' mompelde hij binnensmonds. ”I just wish you good luck with outsmarting the demons or fighting the demons. As long as you get the Elshard." Great. Lichtjes knikte hij. Dit alles moest lukken. ”I will keep an eye on you. Take care. Kekeke~” Tijd om erop te reageren werd hem niet gegund. De demon was verdwenen. Een enige tijd stond de shapeshifter roerloos. Beseffend waarmee hij zojuist akkoord was gegaan. Hij kon het beste meteen gaan beginnen. Voordat hij vertrok richtte hij nog één blik op de kleine gedenkplek. 'For you, Anna,' mompelde hij.

| Sure, wie begint en waar? |

Words: || Mood: Certain|| Tag: Diabolic Esper

Sheet door Cricket van Kickstart

Onderwerp: Re: Going down in history | Open |

» Throughout Rose's History
» Once In A While (open)
» Gone (open)
» ░D░a░i░l░y░ ░R░o░u░t░i░n░e░-Open-
» Following the nothing (open)