Are you my Master? {open}

'nee! nee nee nee!!' het was nog een keer gebeurd! Victoria keek hulpeloos om zich heen. ze had zich weer eens niet goed geconcentreerd tijdens het maken van haar appeltaart, en ze was geteleporteerd. ze zag veel andere wezens, maar die zocht ze niet. als ze hier zomaar magie zou gebruiken zou ze in een paar tellen overmeesterd zijn, en als ze weg zou gaan zou iemand haar dolk kunnen pakken. ze ging op haar hurken zitten en keek tussen de voeten van iedereen door, meestal lande haar dolk niet ven van haar. ze zag hem nergens op de grond liggen, en ze werd overspoel met angst en woede. 'iemand heeft hem dus weer gepakt..' dacht ze bij zichzelf. ''ik hoop dat mijn nieuwe Meester tenminste niet zo'n bomenknuffelaar is als de vorige!'' mompelde ze hardop tegen zichzelf. ze voelde een schaduw over zich heen vallen, en Victoria draaide zich om. ze schoof haar bril omhoog op haar neus. ''hallo, liefje.''

ooc: helemaal open^^

Met de dolk in haar hand keek ze verbaasd naar een vrouw die was verschenen. Ze had alleen maar de naam die op de dolk stond voorgelezen, 'Victoria'. Saorise liep naar de vrouw toe. Ze hadt Saorise  eerder in de gaten dan dat ze hoi had kunnen zeggen. ''hallo, liefje.'' Begroette ze haar. "Uhm... hoi?" zei ze twijfelachtig. "Jij heet victoria toch? Maar wat ben jij?" haar stem droeg een vleugje van afschuw, dat kwam door het plotselinge verschijnen. Want iemand die dat kon moest haast wel slecht zijn... toch?

"Uhm... hoi?" zei het kleine meisje. "Jij heet victoria toch? Maar wat ben jij?" Victoria glimlachte schuin. ''inderdaad, ik ben Victoria, tot je dienst. ik ben een Elf trouwens.'' Victoria maakt een kleine buiging, met haar ene arm voor, en haar andere arm achter haar buik. ze keek een beetje hongerig naar de dolk in de handen van het meisje. ''zou je me die dolk terug willen geven?'' ze haatte dat ze nu 'lief' moest spelen, maar in een huilend kind had ze helemaal geen zin. ''hoe ben je eigenlijk aan de dolk gekomen?'' vroeg ze snel, voordat het kind kon antwoorden.

"Nee!" zei het meisje. Victoria zuchtte, ze had niks anders gedacht "Waarom zou jij hem terug willen? WACHT!? Is hij belangerijk!?'' Victoria keek op, omdat het meisje haar dolk had moest ze antwoorden. ''ja, hij is belangrijk. ik heb hem geërfd van Zoso.. nou ja.. geërfd..'' ze schoof haar bril weer omhoog. ''wat wil je weten?'' haar stem klonk een beetje geïrriteerd, ze haatte het als ze een kindje als Meester kreeg, maar ze zou nooit voor altijd die dolk kunnen vasthouden.

het kleine meisje wiegde op haar voeten heen en weer. "Waarom is hij belangerijk?" Victoria zuchtte. ''de dolk kan me doden, voor de rest niet veel, behalve mij roepen.'' ze hoopte dat het meisje haar zou geloven. haar maag rommelde, ze had honger. Victoria knipte met haar vingers, en een kom besjes verscheen in haar lege hand. ze snuffelde aan de kleine felblauwe besjes. Victoria haalde haar schouders op, en ze stak er een in haar mond. vlak voor ze hem losliet haalde ze hem terug. ''wil jij er eerst een proberen?'' vroeg ze aan het meisje. de besjes roken zuur, scherp als citroenen. ''het zal wel.'' mompelde ze. en ze stak een besje in haar mond.

ooc: Truth or Dare xD

''de dolk kan me doden, voor de rest niet veel, behalve mij roepen.'' Antwoorde de elf die een kommetje met besjes tevoorschijn toverde. De elf bood een besje aan. "nee dankje" zei ze met een weigerend handgebaar. Victoria stak een besje in haar mond. "Weet je wat? ik denk dat ik dit mes een tijdje bij me houd, hij kan nog van pas komen!" Ze stak hem in haar riem die onder haar pels verstopt zat. nu kon ze er niet bij komen.

Victoria kokhalsde bij de zure smaak van de bes, haar gezicht vertrok en ze spuugde hem uit. getver, die zou ze nooit meer eten. ze gooide de schaal besjes weg. "Weet je wat? ik denk dat ik dit mes een tijdje bij me houd, hij kan nog van pas komen!" het meisje stak Victoria's dolk onder haar riem, en liet de pels er weer overheen glijden. ''wat ben jij eigenlijk voor iets? een mens ofzo?'' vroeg Victoria hooghartig. ze vond dit kind irritant. ''en waar zijn je ouders?'' ze liet haar blik rondgaan over het plein. misschien moeten we ergens anders heen om dit te bespreken. dacht ze bij zichzelf. ''zullen we maar ergens anders heen om dit te bespreken?'' sprak ze met neerbuigende stem tegen het kind.

''wat ben jij eigenlijk voor iets? een mens ofzo?'' Vroeg Victoria. "Uhmm... Heb je ooit is gedacht aan een selkie? Wat dacht je dan dat deze vacht was!?" Zei ze plagerig. De elf ging verder. 'en waar zijn je ouders?'' "thuis," Antwoorde ze kortaf. De elf keek over het plein rond. ''zullen we maar ergens anders heen om dit te bespreken?'' vroeg ze. "WAT NEE!? BEN JIJ EEN KINDERLOKKER OFZO!?" Dit stond Saoirse helemaal niet aan. Wat nou als ze haar in een steegje duwde en haar zou vermoorden!? "Misschien moet ik maar naar huis gaan..." zei ze tegen de elf.

"Uhmm... Heb je ooit is gedacht aan een selkie? Wat dacht je dan dat deze vacht was!?" een Selkie dus. "WAT NEE!? BEN JIJ EEN KINDERLOKKER OFZO!?" Victoria grinnikte. ''natuurlijk niet, tenzij jij wilt dat ik het ben.'' ze sloeg een hand voor haar mond, dat had ze niet moeten zeggen. "Misschien moet ik maar naar huis gaan..." zei het meisje. ''waarom zou je? het is net zo gezellig. als je echt wilt, ga je gang, maar je zult niks snappen van de dingen die je dan gebeuren.'' Victoria drukte haar bril omhoog op haar neus, en ze glimlachte het meisje schuin toe.

''natuurlijk niet, tenzij jij wilt dat ik het ben.'' Deze woorden gaven saoirse echt het gevoel dat ze zo snel mogelijk weg moest rennen. "Misschien moet ik maar naar huis gaan..." ''waarom zou je? het is net zo gezellig. als je echt wilt, ga je gang, maar je zult niks snappen van de dingen die je dan gebeuren.'' "Omdat jij een creep bent!" Schold ze "Ik hoef ook niks te snappen! Want als jij ooit nog in mijn buurt komt gebruik ik deze dolk om je te doden!!" Met die woorden rende ze naar zee en dook in het water. Natuurlijk zou ze niemand vermoorden, Zo is ze niet. Maar iets moest dat rare figuur weg houden.

[topic uit maar jij mag nog reageren]

"Omdat jij een creep bent!" Victoria giechelde meisjesachtig om het boze meisje. "Ik hoef ook niks te snappen! Want als jij ooit nog in mijn buurt komt gebruik ik deze dolk om je te doden!!" ze zuchte, dit kind was weer zo'n irritante. het meisje dook de zee in en zwom weg. ''fantastisch gedaan Vic, nu mag je trots zijn.'' zuchtte ze tegen zichzelf. ze zou het meisje wel weer eens tegenkomen, of deze zou haar roepen. ''ik zal je vinden meisje, en als ik mijn dolk weer heb, dan ben je nog lang niet jarig..'' met die woorden verdween ze in een draaiende wolk van rook.

{topic uit}