This Filthy Swamp! (Nate)

Ze was in een moeras, een nat moeras.Victoria was de vrolijkste niet, en vooral van natte plekken hield ze niet. waarom was ze hier eigenlijk? ze was op weg naar een bos, om dat es in de fik te steken, maar dit was veel te nat. ze trok haar rok op en strompelde een boomwortel op. ze brandde een stukje schoon met een vlammetje uit haar vinger, en klopte de roet er af. ze ging rustig zitten, en kneep haar rok uit. Victoria keek rond, op zoek naar iets wat er voor zou kunnen hebben gezorgd dat ze hier was geland. het had haar Dolk niet kunnen zijn, Saorise had die nog altijd bij zich. ze was echt pissed-off, en had geen zin in commentaar van wie dan ook. een of andere kleine pixy vloog op haar af, maar voordat het kleine wezentje haar kon aanraken had ze het al verkoold. de as waaide weg in de wind, en ze volgde het vlaagje met haar ogen tot ze iets interessants zag. Victoria's ogen vielen op een jonge herten bok, die aan de voet van een van de reusachtige bomen graasde. ze stond vlug op, en wandelde rustig richting het jonge dier. ze schoof haar bril omhoog op haar neus, en glimlachte schuin. misschien zou ze hier toch nog iets leuks kunnen doen. ze wist nog niet zeker wat, maar ze kon een mes altijd gebruiken. ze trok een korte, maar vlijmscherpe, met Amethist en Onyx ingelegde dolk uit haar zak tevoorschijn. het was natuurlijk niet haar magische dolk, maar wel haar eigen rituele. zou ze het hert doden? misschien kon ze het eerst laten lijden. ze glimlachte bij het idee van de boze bosbewoners. ineens hoorde ze een geluid achter zich, en ze draaide zich vliegensvlug om. ze keek rustig naar de richting waar het geluid van was gekomen, haar dolk nog in de aanslag.

Nadat zijn vrachtschip diens zeilen weer had gehezen en de haven van Black had verlaten, besloot ook Nate dat gebied achter zich te laten. Separa was te groot om het slechts bij één gebied te houden. Zich enkel daar te vestigen. Tenslotte was hij een Soulless nu. Een verandering dat hij niet zo heel lang geleden onderging. Spijt had hij er niet van. Nergens van, eigenlijk. Goed, hij had geen vaste woonplek meer. Om te voorkomen dat hij gegrepen werd moest hij keer op keer verhuizen. Maar het deerde de jongen absoluut niet. Sterker nog, na het gekregen brandmerk, leek hij meer plezier in het leven te hebben. Het had hem een nieuwe, frisse boost gegeven. Nou was hij altijd al een persoon geweest die de dingen nooit negatief bekeek. Hij hield zich bezig met lugubere zaken, dat kon hij niet ontkennen, alleen scheen het geen invloed te hebben op zijn karakter. Als gevolg van de verveling op het Black gebied, was Nate nu op weg naar Grey. Kijken of de zaken daar wouden aansterken. Extra klanten waren uiteraard altijd welkom. Tenslotte had hij een naam die hij hoog moest houden. Zwijgend baande hij zich een weg door het moeras heen. Tot hij ineens een figuur zag staan. Een vrouw dat een dolk droeg. 'Bitch please,' begon Nate, nadat hij stilhield. 'Don't even think about using that.' Dit was toch geen gebied om je fatsoenlijk te kunnen verdedigen? 'Put it away before your skirt gets stuck in the mud and sucks it down. I would not enjoy the vieuw.' En well, dat was Nate. Een jongen die geen blad voor de mond nam.

Ze keek recht in het gezicht van een jonge man. 'Bitch please,' zei deze. ze hield niet van mensen die zo tegen haar praatte, maar hij ging weer verder 'Put it away before your skirt gets stuck in the mud and sucks it down. I would not enjoy the vieuw.' achter hem zag ze het hert wegspringen. ''and who are you to talk to the dark One like that? an idiot?'' ze verhief haar stem niet, maar praatte zacht en dreigend. Victoria stopte haar dolk rustig in de zak van haar rok. ''Darling, the last one to speak to me like that is now merely a head, I'm Victoria, and what do you call yourselve?'' bij het noemen van haar naam maakte ze een spottende buiging zonder het oogcontact te verbreken. ze snapte niet waar die brutaliteit vandaan kwam, hoe durfde hij haar zo aan te spreken? ''has nobody learned you manners?'' vroeg ze hem met een schuine glimlach. zou ze boos moeten zijn? of zou hij haar aardig vinden? ze schudde haar hoofd, niemand kon haar aardig vinden. afwezig ging haar hand naar het brandmerk in haar nek.

Hoe waardeloos een situatie ook was, hoe gemeen iemand ook kon wezen, het nam Nate’s humeur niet bepaald af. Dat kwam vooral doordat hij vrij weinig –zeg maar gerust niemand- wezens serieus nam. Hoe gereserveerd ze ook konden wezen. Hoe sterk ze ook konden zijn. Hoe groot ze een bedreiging konden vormen, het maakte vrij weinig indruk. ''And who are you to talk to the dark One like that? An idiot?'' Hij trok een beledigd gezicht. Gespeeld, geacteerd, natuurlijk. ’Auwtch, what a burn. You don’t need to be so rude.’ Meteen beginnen met schelden. Hah, ze mocht wel een socialiteits curcus gaan doen. Dat zou hij haar nog wel willen aanleren. ’And the Dark One, what’s that? Your strippers name?’ Waarna hij dat had uitgesproken, leek de drama van zijn gezicht verdwenen te zijn. Intussen was hij gaan staan op een droger stukje, zodat zijn laarzen niet geheel in de modder werden gezogen. ''Darling, the last one to speak to me like that is now merely a head, I'm Victoria, and what do you call yourselve?'' Met opgetrokken wenkbrauw volgde hij haar bewegingen. De buiging, zonder het verbreken van oogcontact. Hij vouwde zijn armen over elkaar heen. ’Nate, nice to meet you too Headchopper.’ De reden waarom hij hier eigenlijk bleef staan kon hij nog niet echt op komen. Tot nu toe had ze een deel van zijn interesse. Hoe lang ze dat kon vast houden was de vraag. ''Has nobody learned you manners?'' Nate grijnsde scheef. ’Of course. But what’s the fun in that?’

Hij leek niet erg onder de indruk. ’And the Dark One, what’s that? Your strippers name?’ lichtelijk verstoord keek ze hem aan, dit kon hij echt niet maken hoor. ''It's a title, but you are to dumb to understand. plus, you shouldn't call me Headchopper, or i'll be forced to chop your head off if you are luckey enouth to find me without my Master.'' op haar vraag naar zijn manieren glimlachte hij scheef. ’Of course. But what’s the fun in that?’ ze keek met een minachtende glimlach aan. ''I could also ask you what the fun is of getting killed.'' ze vond hem wel interessant, maar als hij zo door zou gaan zou ze genoodzaakt zijn hem te vermoorden. ''so, Nate, what are you, a boring human? or one of those stupid skinchangers perhaps?'' ze vond hem maar niks, vooral de toon die hij tegen haar aansloeg. rustig duwde ze haar bril omhoog op haar neus. misschien moest ze het over een andere boeg gooien. ''are you hungry?'' vroeg ze beleefd, benieuwd hoe Nate zou reageren op haar plotselinge verandering.

De verandering op haar gezicht was hem niet ontgaan. Erg vrolijk leek ze niet. Helemaal niet zelfs. Was zijn aanwezigheid dan zo vermoeiend? Hij grijnsde zwakjes. Dit was een prima tussenstop. Zowel weer terug op energie komen en toch ook amuseren. Plus, hij leerde weer een extra iemand kennen. Een mogelijke vriend. Een mogelijke vijand. Het kon beide kanten op gaan. En met beide mogelijkheden had hij vrede mee. 'Oh milady, you shouldn't judge too quick.' Glimlachte hij. 'I thought Headchopper was appropiate. It's a title' Even hield hij zijn hoofd scheef. Master. Had ze een meester? Voor een moment verscheen er een frons op z'n voorhoofd. Een minachtende glimlach werd hem toegeworpen. Over onderschatting gesproken. 'Why you ask me? I've never been killed before. Or tried.' Dat was echter geen leugen. Nooit eerder had iemand hem geprobeerd te doden. Een gevecht aan gaan ja, maar of dat op dodelijk niveau was? Misschien dat het hem simpelweg niet opgevallen was. 'Hmn. Bored human, yes.' Zijn magie was machtig. Het kon de wereld op de kop zetten. Echter greep Nate er weinig naar. Magie was te gemakkelijk. 'So what are you? Stripper slave of your master? Speaking about the dirty jobs.' Een glimlach sierde zijn lippen. 'And in a matter of fact, I am kinda hungry. Why you ask?'

Ze knikte rustig, een saai mens dus. .'So what are you? Stripper slave of your master? Speaking about the dirty jobs.' Victoria glimlachte liefjes. ''deary, my master is the reason the Goddess Bastet is now an ugly cat. I helped of course..'' Nate glimlachte, 'And in a matter of fact, I am kinda hungry. Why you ask?' Victoria keek hem aan met een schuine glimlach. ''becouse you scared the deer away with your loud footsteps when you arrived, so no food here.'' hij kon er waarschijnlijk toch niks aan doen, maar hij sprak tegen haar op een manier die ze niet dulde. dze man was vast een van de vele die vrouwen zag als dingen. ''luckily, a lovely buffet is waiting for me at home, maybe you can find some mushrooms here to eat.'' ze lachte een heldere vrolijke lach. een beetje duister begon ze te zingen. ''Maybe it's a dream; maybe nothing else is real,
But it wouldn't mean a thing if I told you how I feel.'' haar tong vormde de woorden sonder problemen, en het klonk als een betovering. ''So I'm tired of all the pain, all the misery inside!
And I wish that I could live feeling nothing but the night'' ze had geen idee waar ze het lied eigenlijk had opgepikt, waarschijnlijk toen ze nog klein was, van een speelman of zoiets. ''You can tell me what to say; you can tell me where to go, But I doubt that I would care, and my heart would never know.'' schattend keek ze Nate aan, misschien zou hij van pas kunnen komen, als een soort vriend. ze was niet echt het persoon voor vrienden, maar bondgenoten waren altijd welkom. ''If I make another move there'll be no more turning back, Because everything will change and it all will fade to black'' ineens hield ze op. met haar hoofd schuin leek ze op een vogeltje dat een worm bestudeerd, en ze keek hem schattend aan. ''are you in for dinner darling?''