Prey

Onderwerp: Prey do nov 12, 2015 9:33 pm

De vos hield zich laag bij de grond, verborgen gaand achter een bosjes. Alles was perfect; de wind stond de juiste kant op, waardoor ze niet te ruiken was voor het beest. Bovendien was hij te druk met wat lang gras te eten, om daadwerkelijk op te letten. Gefocust hield ze haar gele ogen gericht op het pluizige wezen, waar ze hoopte haar tanden in te laten zinken. Kort haalde ze haar tong langs haar lippen, het malse vlees al bijna proefend. Dat zou een goed avondmaal worden.
Voorzichtig deed ze nog een stap vooruit, onbewust bijna. Er klonk plots een ijzere knak gevolgd door een vreselijke pijn. Mindo liet een ijzige krijs horen, waardoor het konijn er meteen vandoor ging. Iets had zich om haar poot heen geklemd en had zijn ijzeren tanden diep in haar achterpoot geboord. Wild probeerde ze zich los te trekken, maar haar pogingen lieten de metalen tanden zich alleen nog maar dieper in haar vlees wegzinken.
Met veel moeite verrandenderde ze terug naar haar menselijke vorm, waarna ze de tranen van pijn uit haar ogen probeerde te knipperen. De pijn was haast onverdraagbaar en ze moest haar kaken op elkaar zetten om het niet nogmaals uit te schreeuwen. Het was een val, een jagersval om precies te zijn. De ijzeren kaken van het ding hadden zich diep in haar been gezakt en bloed gutste uit de wond. Mindo nam een stokje tussen haar tanden, waana ze zichzelf dwong het ding los te krijgen. Maar hoe hard ze ook haar best deed, het ding gaf niet mee. De pijn werd enkel erger. Mindo gromde en liet zich verslagen op de grond vallend, snel ademhalend. De rollen waren nu omgedraaid, nu was zij de prooi geworden. En ze had geen idee hoe ze hier weg moest komen.

-Asura!

Onderwerp: Re: Prey vr nov 13, 2015 10:25 am

Asura

"One last act of tragedy"

Zwijgend en geruisloos bewoog ze zich over de takken van de bomen heen. Haar bloten voeten verplaatste zich als fluweel over de bars heen. Het was gemakkelijk voor haar om rond te sluipen en zo anderen te achter volgen zonder dat ze het door hadden. Asura gebruikte deze techniek vooral om haar prooi te benaderen of haar doel te bereiken. Immers zou het niet de eerste keer zijn dat ze iemand moest ontvoeren voor een pot geld. Net zoals de ene dag. Per ‘toeval’ was ze Mindo tegen gekomen die zich in de modder had gewerkt en bijna was verdronken. Per ‘toeval’ konden ze het goed vinden en bood Asura aan om naar een stad te gaan. Niks was echter wat het leek. Asura had Mindo bedrogen. Minda was een fout begaan door Asura te vertrouwen en dat zorgde voor behoorlijk wat karma. Immers had Asura destijds de op dracht gekregen om Mindo naar een man te brengen. Er had toen een behoorlijk geld bedrag op haar hoofd gestaan. Maar Asura was ook naïef geweest. Ze had gedacht dat ze harteloos was geworden. Dat ze eigenlijk net zo goed als een Soulless kon worden gezien omdat ze haast alles deed voor geld, maar kennelijk was dat niet zo. Want wonder boven wonder had ze medelijden voor Mindo gevoeld en meer. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om haar naar de man toe te brengen. Daarbij voelde ze ook een sterke aantrekkingskracht tegenover Mindo die ze niet kwijt wou. Daarom biechtte ze alles op. Natuurlijk vertrouwde Mindo haar nu niet meer en natuurlijk zou Asura haar tot niks dwingen, maar ze hield zich wel aan haar woord: ze zou Mindo beschermen en er voor haar zijn.

Zo had ze Mindo sinds die dag gevolgd. Meestal ging dit geschuild. Via daken of via bomen. Want wie keek er nou naar boven, zoekend naar gevaar? Nu vormde Asura zeker geen gevaar voor Mindo, maar misschien zag Mindo dat wel zo. Asura voelde gewoon haar plicht om Mindo te beschermen. Om haar vertrouwen nog enigszins terug te winnen. Misschien was ze ook wel egoïstisch bezig en misschien moest ze ook op geven, maar voor nu hield Asura koppig vol. En dat bleek ook maar beter te zijn. Asura had zich in een boom gepland. Ze keek rustig toe terwijl Mindo een konijn probeerde te vangen. Echter kwam er toen gevaar uit een totaal onverwachtse hoek. Een klap was te horen, waarna een krijs volgde. Asura’s oren schoten ervan naar achteren, waarna haar blik meteen over Mindo heen gleed. Een poot zat klem in een val. Een val die bestond uit ijzeren tanden. De ijzeren kaak zat als genageld vast. Mindo veranderde terug naar haar mensenvorm en probeerde los te komen, maar dat ging niet. Meteen schoot Asura te hulp. Ze dacht er dan ook niet meer bij na. Ze sprong behendig uit de boom en schoot op Mindo af. Mindo legde zich nu verslagen neer op de grond neer. Naarmate Asura dichterbij kwam merkte ze het vele bloed op. ”Don’t worry Mindo. Everything will be alright,” sprak Asura haastig, maar toch geruststellend. Ze pakte vervolgens een haarspeld uit haar haar en worstelde deze tussen de klem. Haar ogen gloeide vervolgens kort op. De haarspeld begon te vervormen en uiteindelijk was de haarspeld verandert in een grote speer. Asura stond recht en omklemde de speer met haar handen. Met een goeie ruk draaide ze de speer een kwart slag zodra er een opening kwam in de klam. Zo voorzichtig mogelijk boog Asura nu naar de voet van Mindo toe en haalde ze deze uit de klem. Ze veranderde vervolgens de speer op dezelfde wijze weer terug naar een haarspeld en stak deze terug in haar haar. Ze duwde de klem meteen van zich af en pakte een doekje uit haar zak. Voorzichtig legde ze het doekje op Mindo’s wond. ”Mindo are you alright?” vroeg Asura nu met een bezorgde toon. Natuurlijk was het een overbodige vraag. Iedereen kon zien dat het niet goed met haar ging. Asura keek kort om zich heen. ”We need to get out of here, before anyone comes. Do you think you can walk?” ging Asura nu verder.

Haarspeld: klik
Speer: klik