F A B L E

General
[ Name ] Fable (fay-bul) ; fabel
[ Age ] Not known to mankind, not even to himself
[ Gender ] Male
[ Species ] Roc/Gryphon hybrid
(het sterrenbeeld Aquila/Arend, neergedaald vanuit de hemel)
[ Tribe/Group ] All the stars you see
[ Soul Color ] Pure white
[ Length ] Zo'n circa. 9 meter
[ Width ] 12 meter
[ Weight ] 6.5 ton

Destiny
'Grootmoeder, wil je me weer vertellen over de vogel met vleugels zo groot als de hemel en een hart zo puur als goud?' De oude vrouw bij de haard glimlacht, de kleurloze ogen die dof en slecht waren geworden door ouderdom knepen zich vriendelijk samen. Haar rimpelige hand, de huid bijna doorzichtig zodat de aders eronder zichtbaar zijn als blauwe rivieren, maakt met grote ingespande kracht een wuifachtig gebaar. 'Kom zitten bij het vuur waar ik je kan zien, lieve kind.' Op de tast legt ze haar arm, zwaar als lood, weer neer op de leuning van haar schommelstoel. Een zachte hese lach komt met moeite over haar lippen als ze de glunderende blik van haar kleinzoon ziet, die zich op het kleedje voor de haard op de grond nestelt. Dan begint ze te vertellen:
'Een oeroude legende vertelt over mythische wezens genaamd Naqi (نقي - betekent 'pure') die op verzoek van goedhartige Goden vanuit de hemel zijn neergedaald. Hun lot is om naast een hulpbehoevend persoon tot het einde van de wereld te reizigen om als hun beschermengel te dienen, en om zo na hun dood een plek aan de hemel te kunnen bemachtigen als sterrenbeeld; dat is de grootste eer die je als beschermengel kunt krijgen, en voor hen is dat als het ultieme doel van hun leven. Er was ooit eens zo'n beschermengel  die zijn plek aan de hemel vrijwillig opgaf na eeuwen getuige te zijn van pijn en leed op de wereld, tegen ruil van de wederhelft van zijn hart. Als de persoon over wie hij beschermengel was pijn leed, ervoer hij dezelfde pijn. Als deze persoon stierf, zal hij ook sterven. Het was de prijs die hij moest betalen om opnieuw beschermengel te mogen zijn van zielen die dit nodig hadden en goed te doen in de wereld, totdat hij zijn recht weer had gevonden om naar de andere wereld te mogen overgaan, om weer als sterrenbeeld aan de hemel te mogen staan tot het einde der tijden. Duizenden keren is hij gestorven en opnieuw geboren voor de bevolking in deze wereld, in vele vormen, van een standbeeld in de troonzaal van een vroegere koning tot de denkbeeldige vriend van een klein onbeduidend meisje - van het monster onder het bed dat goedaardig blijkt te zijn, tot ieders dromen en mogelijkheden - maar altijd in de verschijning van een grote Roc. En zelfs als hij niet meer op deze wereld loopt en schijnt aan de hemel, zal hij dat doen als Roc - als het helderste sterrenbeeld van allemaal.' De blonde jongen gaapt haar aan met grote verwondering, alsof het verhaal dat hij al zoveel malen heeft gehoord nooit te oud werd. De mond van de stokoude vrouw splijt zwakjes in een vreugdevolle glimlach, gevolgd door een lach. Plotseling betrekt haar gelaat met een onderdrukte triestheid en strijkt ze zacht door de blonde lokken van haar kleinkind. 'En nu is het jouw beurt,' fluistert ze zacht. Haar stem valt steeds verder weg. 'Vroeg of laat zal hij naar je toekomen. Niets kan je zomaar kwaad doen met zoveel puurheid. Onthoud dat goed, lieve jongen, beloof je dat? Je zult zoveel wonderen zien. Zoveel. Dus ken geen angst. Ga je obstakels aan en.. leef.'
Ja, verzucht de oude vrouw in gedachten. Ik heb hem gekend, lang, lang geleden toen ik jouw leeftijd was. Ik heb de hele wereld rondgereisd, honderden wonderen gezien en de geweldige verhalen die nu verteld staan in dikke boeken met ridders en draken, geschiedenisboeken en gedichten van honderd-en-een-nachten. Ik heb ze meegemaakt. Ik wás daar. En hij was bij me. Altijd. 'Grootmoeder?'
Met een tevreden glimlach rest ze haar hoofd tegen de leuning van haar stoel, haar hand op een rood medaillon op haar borst, dat zwakjes rood oplicht voordat de gloed helemaal dooft. Haar wederhelft. Haar andere hand glijd langzaam van het hoofd van haar kleinzoon. Een laatste ademtocht verlaat haar lichaam. Ergens aan de andere, vergeten kant van de wereld vleidt een groot wezen zich neer, waar het blijft liggen tot zijn veren koud en hard worden en het leven in zijn ogen wegvloeit. Bij de eerste stralen van de opkomende zon lost zijn lichaam op in tientallen kleine blauwe lichtbolletjes die naar de hemel oprijzen.

Appearance
Fable is een beschermengel die aan de hemel stond als een sterrenbeeld. Hij is vanuit de hemel neergedaald en heeft de vorm aangenomen van een Roc/griffioen hybride. De Roc (uit het Perzisch رخ Rukh) is een mythische vogel met enorme afmetingen. De oorspronkelijke vogel Roc voedde zijn jongen met olifanten. De vliegende Roc is zo groot, dat de zon door zijn vleugels verduisterd wordt. Fable's verschijning doet aan als een gigantische Roc met opvallende kenmerken van een griffioen, zoals twee spitse oren die op zijn kop uitsteken en een lange, leeuwachtige staart. Zijn verendek is lang, vol en majestueus. Overdag hebben zijn veren een zwartzilveren glans, maar in het maanlicht of onder de sterren schittert het in allerlei prachtige blauwpaarse kleuren. Aan weerszijden van zijn kop priemen twee ogen in datzelfde kleurenspectrum, als twee pure diamanten die geen kwaadaardigheid kennen.

Character
Ondanks dat Fable aandoet als een enorm wezen dat met een slag van zijn vleugels een heel dorp van de kaart kan vegen, is hij goedaardig. Teder en zachtaardig staat hij altijd klaar om loyale metgezellen te hulp te schieten, en is zelfs in staat om tranen te laten om alle ellende in de wereld. Hij zou nog een kogel vangen voor de kwaadaardigste onruststoker die onheil over de wereld verspreidt. Omdat het zijn verlangen is om vrede en vreugde in de wereld te zien, heeft hij zijn ultieme droom opgegeven en is hij vanuit de hemel op Separa neergedaald om opnieuw een leven te mogen leiden als beschermengel. Fable heeft de mogelijkheid om een stuk van zijn verendek bij zijn borst op te tillen en een ander persoon de andere helft van zijn hart te schenken, waarop hij beschermengel over deze persoon wordt. De bond tussen beschermengel en beschermde wordt dan gezegend door een rood medaillon die beide dienen te dragen; aan dit medaillon kun je aan een rood opgloeiend licht ook een hartslag zien. Ze zijn dan aan elkaar verbonden. Als zijn persoon pijn ervaart, zal hij dit ook voelen, zelfs wanneer hij zich kilometers ver weg bevindt. Sterft zijn persoon, dan zal hij ook sterven. Wel is het mogelijk om van persoon te wisselen als deze de medaillon bij iemand anders omhangt. Maar wanneer hij eenmaal beschermengel over iemand is, zal hij er alles aan doen om deze persoon te beschermen.