New friends to make [Seth]

Er waaide een heerlijk fris briesje door het territroium, deze liet de bladeren van het bos heerlijk ritselen. De bladeren onder zijn poten kraakten en leken te schreeuwen onder zijn gewicht. Nee, ze leken te lachen. Jückle vond dat het op lachen klonk, ja, blaadjes die lachten dat klonk goed! Vrolijk toverde hij een glimlach op en sprong van tak naar tak in de boom, behendig met zijn vliezige gele vleugels bijsturend. Maar een ritseling in de bladeren onder hem wekte zijn interesse. En met twinkelende oogjes keek hij naar beneden. Daar liep iemand. Voorzichtig daalde hij, met behulp van zijn goeie nagels, af langs de boom en sprong op het meeveerende baderhoopje. Van vanachter de boom keek hij de nieuweling geinterreseerd aan.

kleine rpg les:
-schrijf in hij/zij vorm
-geen powerplay of godmod (dus jij mag niet zeggen wat Jückle doet, beschrijf enke jouw karakter en zijn handelingen en gevoeles of gebeurtenissen in de omgeving die niets met Jückle te maken hebben)
-langer dan 4 regels typen zodat je post niet te kort is.

Jückle werd betrapt, hij was niet stil genoeg geweest godnammit! Maar dat nam zijn glimlach niet weg, de jonge draak keek met een glimlachje voorbij de boom, je kon nu enkel zijn hoofdje zien. "Hallo." zei hij, nog wat behoedzaam. Hij had dit wezen nog nooit eerder gezien, maar dat betekende niet dat hij hem niet moest vertrouwen. "Ik ben Jückle!" zei hij enthousiast en met een sprongetje sprong hij vanachter de boom vandaan en kwam behoedzaam dichterbij. De blaadjes ritselden zachtjes onder zijn geschubde poten en er bleef een enkel blaadje aan zijn klauw hangen. "Wie ben jij?"

De half vos, half mens stapte achteruit. Geschrokken sprong Jückle naar voren "Wacht!" maar het was te laat, het wezen viel en belande pijnlijk op een tak. "Gaat het?" Voorzichtig boog hij voorover over de jongen zijn hoofd en besnuffelde hem. Zijn warme adem dampte over het hoofd van de jongen. "Dat is een lelijke beul." Jückle had het nog eerder gezien dat iemand viel, dat was Mick geweest, zijn beste vriend.. die hij nu nog amper zach. Mickey was eens lelijk gevallen van een berg en had wel drie volle dagen in coma gelegen..

Juckle zette een stap achteruit en ging zitten, zijn vleugels spreidde hij even geeuwend uit en hij keek het vosmens nieuwsgierig aan. "Ben je dan ook van een berg gevallen?" Vroeg hij, misschien kende deze vosmens wel Mickey! Zo'n soort mensen kenden elkaar toch wel? Soort zoekt soort hé? Dit vosmens stelde zich voor als Seth, Seth forest. "Hey Seth forest!" zei hij met zijn gebruikelijke glimlach, terwijl hij hem toch nog maar een laatste bezorgde scan gaf. "Ja, Jückle is de naam. Maar je mag me Joekel noemen." Hij lachte soepeltjes "Omdat ik toch zo groot ben." Jückle was amper zo groot als een doorsnee hond zoals een labrador. "Nee hoor.." zei hij, met totaal onschuldige blik. Oké heel even toen hij Seth had opgemerkt, maar dat was niet lang!

Jückle keek hem vreemd aan, "Maar jij moet al boven de zestien zijn!" zei hij, gebruik makend van zijn kleine wezenkennis. "Ben je dan nog niet oud genoeg?" Hij wist dat je je kleur kreeg op je vijfiende door aan een test mee te doen hier in Separa. Dan kwam het aan het licht, was je white, grey of black? En als het je niet meezat eindigde je nog altijd uiteindelijk als soulless.. Dat waren de monsters.. de verbannen wezens, hen vermoorden leverde je geld op. Maar dat kon Jückle niet schelen, hij ging niemand vermoorden of uitsluiten. Jückle was echter zeer verbaasd bij de woorden die uit Seth zijn mond stroomden. "Mickey is wel een vriend!" verdedigde hij Mickey verbouwereerd, kon Seth gelijk hebben? Hij keek Seth recht aan, met iets van smeekbede in zijn blauwe ogen.

Extra: omg meid ik keek even met tranen in mijn ogen naar Jückle, hij is niet kinderachtig.. hij is mijn beste vriend. <'3

Jückle werd getroffen door de waarheid van Seths woorden. "Dat deed Mickey ook altijd.. Tot ik ouder werd." hij keek naar zijn poten "Hij heeft gelijk! Ik ben ook kinderachtig!" Hij keek opzij, en speelde kort met een blaadje die aan zijn klauw hing. Zuchtend keek hij naar de vele bladeren op de grond. "Heb jij veel broers of zussen?" vroeg hij, geinterreerd. Hij probeerde subtiel het onderwerp te verplaatsen naar iets anders omdat hij zich gekwetst voelde door Seth, Mick was wel een echte vriend..

Jückle haalde met een lachje zijn schouders op toen Seth hem doorhad. "Maakt niet uit, ik kan het begrijpen." Hij had het vosmens al lang vergeven, immers kende deze Mickey ook niet zoals hij hem kende. Hij was samen met Mickey opgegroeid. "Mickey was als een broer voor me. Verder nee.. altijd alleen geweest." Hij keek met een lachje naar de lucht "En op een dag zal ik weten waar Tikre en Sarah zich bevinden en dan vlieg ik met ze mee in de lucht!" zei hij vol overtuiging. "Maar hé waar kom je vandaan? Ik heb je nog niet eerder in Separa gezien?"