Cursed

Het had hem al met al alsnog een lange tijd gekost om Add te vinden. Aangezien de jongeman om de zoveel tijd weer ergens anders heen wist te teleportelen. Het was om gek van te worden. Nu kon Thomas op aardig hoog tempo reizen, daar niet van. En Separa was zo groot nog niet. Maar een doel dat telkens verdwijnt als je er bijna bent, dat werkt nog al... demotiverend. Gelukkig leek het er nu op dat hij de jongen ook daadwerkelijk zou bereiken. Al was bevond deze zich in een zeer ongepaste omgeving. Ah well, er zal vast wel een reden voor zijn. Het was ook wel hoog nodig om bij te praten. Aangezien hij tot nu toe nog maar bar weinig van Separa snapte. Ten eerste had hij een niet zo heel warm welkom gehad. Hij had geen idee waarom dit zo zou zijn. Maar blijkbaar had men het nodig gevonden om hem tot een bepaald soort te brandmerken. Ach ja. Het zal z'n redenen hebben. Daar zou hij snel genoeg achter komen. Niet veel later kwam hij voor de jongeman tot stilstand. Die, te zien aan zijn houding, ander bezoek verwacht had. "Blijf staan."Snauwde hij. Hij sloeg zij armen over elkaar en keek Add een beetje ongeduldig aan.   "Hoe verwacht je dat ik je op kan zoeken als jij op het laatste moment weg blijft teleporteren." Vroeg hij ietwat bits. Maar ze kende elkaar lang genoeg om van elkaar te weten dat zo'n toontje slechts was om elkaar te sarren. Of om gewoon iets goed duidelijk te krijgen. Daarbij konden ze het wel van elkaar hebben. Er werd dagelijks met veel ergere dingen naar hun hoofd gesmeten. En dat kon hun ook niets schelen. Nee, waarom zou hij zich bekommeren om het gekerm van een of andere sterveling? Als hij dat zou gaan doen zou zijn werk haast onmogelijk worden. Het enige waar hij of gaf was het commentaar van zijn vrienden en dat van Raximé. "Wat is dit voor wereld? Ik snap er bar weinig van tot nu toe."Vroeg hij aan Add. Thomas wist wel zeker dat die er meer van af zou weten. Iemand was namelijk zo stom geweest om de Elshard in stukjes over Separa te verspreiden. En Add kennende zou de jongeman dit landschap dus al geheel binnenstebuiten hebben gekeerd opzoek naar de kleinere stukjes. Hij zou snel genoeg kunnen wennen aan het leven hier. Gewoon, met de juiste gebruiksaanwijzing. En de gene die er zo een kon geven stond recht voor zijn neus.    

En verbaasde blik werd hem toegeworpen. "Thomas?" Klonk het ongelovig. Hij knikte langzaam en keek Add met vurig sarcasme aan. Thomas, no shit. Wie anders? Hij sloeg zijn armen over elkaar en richtte zijn gouden kijkers op het gezicht van de jongen. "Hoe verwacht je dat ik je op kan zoeken als jij op het laatste moment weg blijft teleporteren."Vroeg hij op een kinderachtig bits toontje. Zo'n typische toon voor hem. Aangezien hij dingen nooit echt serieus nam. Add grinnikte. "Well if I knew you were trying to visit me. I would’ve made some tea," Tja. Hij had zijn vriend moeilijk een brief kunnen schrijven of zo iets dergelijks. Naar een geheel andere dimensie deed men namelijk geen brief op de post. En daarbij was er nog al wat spoed bij komen kijken. "Ah well dan maar zonder deze keer. Op z'n minst wil ik er de volgende keer wel koekjes bij, dan weet je dat alvast."Reageerde hij kalmpjes. Doelende op dat dit geen eenmalig bezoek zou zijn. Nee, hij was van plan te blijven op z'n minst tot dat Olivier uit deze wereld verjaagd zou zijn. Hij kon er op rekenen dat die knul zijn vrienden hier lastig zou gaan vallen. En daar was hij niet van gediend. Toch zou hij eerst enkele antwoorden van Add moeten hebben ontvangen voordat hij zijn vriend zijn plotselinge verschijning kon gaan verklaren. "Wat is dit voor wereld? Ik snap er bar weinig van tot nu toe."Vroeg hij dan ook. Waar hij nog het minst begreep was het brandmerk wat hem vrijwel meteen na zijn eerste verschijning hier was toegediend. Hij wist heus wel dat hij niet het meest betrouwbare persoon uit dit hele land zou zijn, maar was zo'n brandmerk dan niet een beetje ... radicaal? Ondertussen kreeg hij door beteken te worden en ging er even extra mooi voor staan. "I see you got the brand aswell,"Thomas knikte. Hadden ze tenminste al weer iets gemeen. Dan was hij gelukkig niet geheel vervreemd in deze wereld. "It means you’re ‘soulless’"Legde Add hem uit. Thomas bracht een hoog kreetje uit waarna hij in een fancy vloeiende beweging met zijn hand langs het brandmerk ging. "Daddy would be so proud." Zei hij gespeeld ontroerd. Of het echt zo zou zijn, daar hoefde Thomas niet op te rekenen. Raximé had wel wat beters te doen dan zich te ontfermen het zo veelste bij hem geparkeerde buitenbeentje. Nu scheen het wel zo te zijn dat Raximé Thomas ietsje meer mocht dan de andere buitenbeentjes. Maar trots, nee. "You’ve got three soulcolors. White, grey and black. White are the ‘good’ ones and black the ‘bad’ ones. However, we are badder than bad. So bad we have this brand. It basically means everyone can kill us. If they succeed they’ll get a price. So you can count on some hunters coming after your ass,"Legde Add hem verder uit. Thomas grijnsde. "Oh nice, all fun and games!" Reageerde hij sarcastisch enthousiast. Separa, de wereld der vooroordelen dus. Ergens vond hij niet helemaal niet erg hier wat wezens achter zich aan te krijgen die hij zonder enige gevolgen voor hem tegen de vlakte mocht smijten. Maar hij had er ook weer niet altijd zin in. "However, what are you doing here? Did you miss me so badly you had to find me?" Thomas grinnikte even. "Oh dear you have no idea!" Zei hij op zijn over de top toontje. Maar nee. Om eerlijk te zijn was dat niet bepaald de reden. "Nee geen zorgen. Ik ben slechts hier om je te waarschuwen. Tussen die jagers waar je het net al over had zou namelijk nog wel eens een collega van mijn kunnen zitten. Spijtig genoeg kwam ik er rijkelijk laat achter dat hij naar Separa vertrokken was. En de kans is groot dat hij je lastig gaat vallen. Aangezien hij maar al te graag mij dwars zou willen zitten door mijn vriendenkring even wat uit te dunnen."Legde hij uit. Niet dat hij verwachten dat Olivier het van Add zou winnen. Maar er waren wel een aantal dingen die handig waren om te weten voor dat er een gevecht plaats zou vinden. Vandaar dat hij er ook zo'n haast bij had gehad om Add te vinden. "Je zult heus niet van hem verliezen. Maar hij keert net als ik gewoon weer terug naar zijn dood. Dus ik dacht dat het wel handig was als ik je wat tips zou geven. Dan kun je heb binnen tien minuten omleggen in plaats van dat je er een half uur over zou doen. Want al die halve uurtjes bij elkaar kun je beter voor nuttige zaken gebruiken lijkt me."Even wachtte hij af wat Add hier op te zeggen had. Het bleef per slot zijn keus of hij dacht de tips nodig te zullen hebben of niet. Daar zou Thomas zich verder niet mee bemoeien. Hij was niet zo van het discussiëren. Iemand wilde iets wel of niet. Zo simpel was dat. Tijdsverspilling om andere aan zijn kant te krijgen.     

Zijn vriend zweeg. Thomas wist dat het maar beter was om zo snel mogelijk met het echte antwoord te komen. Anders stond hij Add z'n tijd nog echt te verspillen ook. En dat moesten ze maar even niet hebben. "Nee geen zorgen. Ik ben slechts hier om je te waarschuwen. Tussen die jagers waar je het net al over had zou namelijk nog wel eens een collega van mijn kunnen zitten. Spijtig genoeg kwam ik er rijkelijk laat achter dat hij naar Separa vertrokken was. En de kans is groot dat hij je lastig gaat vallen. Aangezien hij maar al te graag mij dwars zou willen zitten door mijn vriendenkring even wat uit te dunnen."Legde hij zijn reden van verschijning uit. Niet dat hij verwachten dat Olivier het zou winnen van Add. Nee zeer zeker niet. Alleen het vervelende aan de beste man was dat hij niet echt dood kon. Nou jou, hij kon wel dood. Maar kwam dan na een week of twee gewoon weer terug. Als Olivier dat daadwerkelijk zou blijven herhalen zou hij nog al wat kostbare tijd van Diabolic Esper weten af te pakken. En daarvoor was Thomas hier naartoe gekomen. Er bestond namelijk een oplossing voor dit probleem. En als zijn vriend dat toestond zou hij deze aan hem uitleggen. Zodat Olivier opnieuw geen schijn van kans zou maken. De jongen voor hem had een wenkbrauw opgetrokken. Thomas kon zich wel voorstellen dat de jongeman verbaasd was. Normaal gesproken zaten er geen uitdagingen tussen hun tegenstanders. "Je zult heus niet van hem verliezen. Maar hij keert net als ik gewoon weer terug naar zijn dood. Dus ik dacht dat het wel handig was als ik je wat tips zou geven. Dan kun je heb binnen tien minuten omleggen in plaats van dat je er een half uur over zou doen. Want al die halve uurtjes bij elkaar kun je beter voor nuttige zaken gebruiken lijkt me."Legde hij verder uit. Add knikte eens, sloeg zijn armen over elkaar en kwam een stap dichterbij. Thomas hoopte dat het antwoord ja zou zijn. Hij kon niet wachten Olivier te zullen zien lijden onder deze techniek. De patser zou binnen een minuut of zeven om liggen. "So tell me more about this hunter," Zei Diabolic Esper. Een valse grijns verscheen op Thomas zijn gelaat. Met genoegen zou hij vertellen over Olivier. Met wat voor een triest figuur Add wel niet te maken had. "And of course you’re more than welcome to give me some tricks on how to take him down. I don’t feel any urge to waste much time on him,"Vervolgde zijn vriend. Thomas deed nog een stapje naar voren. Zodat ze op normale gespreksafstand kwamen te staan. "Very well than." Zei hij met een valse blik in zijn ogen. Ja, hem zou het wel lukken om een creatieve beschrijving in elkaar te flansen. "Olivier.. tja.. bruin haar met slag er in, mist een oog en doet alsof hij tot het hoge herenvolk behoord. Valt niet te missen. Hij heeft nog al de neiging mensen die hem niet aan staan op creatieve manieren te laten verdwijnen. Dus je zou hem ook nog kunnen aanklagen dan ben je in een keer van hem af. Hij is goed in trucjes met tijd en is er fan van de gene waartegen hij vecht te confronteren met hun verleden. Maar goed, dat ene uitgestoken oog dus. Dat is een zwakke plaats. Als je hem daar een flinke plak geeft ben je snel van hem af."Een korte en zeer aparte uitleg dus. Maar de jongeman kende hem gelukkig al langer dan vandaag. Hij zou wel weten wat Thomas bedoelde. En zo lang dat maar het geval was zat het wel goed. "Ik zou hem enkele weken in de gaten kunnen houden en bewijzen verzamelen van de verdwijningen die hij hier flikt. Dan zijn we makkelijk van hem af." Stelde hij voor. Want waarom zelf je tijd er in steken als de overheid dat net zo goed kon doen?