► V I C K

Vick is een geboren handelsman. Omdat hij al zolang in zijn Animus-vorm rondzwerft, is er maar weinig over zijn humane vorm bekend. Hij is een trouwe rekruut van een handelsorganisatie die berucht is om haar criminele reputatie en de verboden experimenten die in het geheim op wezens worden uitgevoerd. Hij gaat overal en nergens met zijn koopwaar en zijn vrouwelijke partner in crime, Darcy, om onschuldige burgers prullaria aan te smeren. Vick is, net als de rest van zijn gelijken, blind voor de gevolgen van zijn organisatie, die exploiteert op de geschenken van de natuur en deze tot rampzalige gevolgen misbruikt. Het is een principe waarbij er - bijvoorbeeld - een fruitboom wordt geplant, en deze zonder een moment van twijfel in lichterlaaie wordt gezet als het geen goed, vers fruit geeft voor de organisatie weer verder trekt naar een ander stuk vruchtbaar grond. Dat principe slaat ook op het milieu, de dieren en de wezens en alles daar omheen. Het enige wat telt en waar hij persoonlijk ook geen genoeg van kan krijgen, is een perfecte economie voor de organisatie - en dus ook voor hem. Het als het ware gouden munten te laten regenen. Dat tracht hij te behalen door blackmailen, liegen, bedriegen en vooral stelen. Toch is hij niet helemaal slecht: achter zijn charme heeft hij een verrassend zachtaardige kant, blijkt hij onnozel en onhandig te zijn met het vergokken van al zijn eigen verkregen waar, houdt hij een beschamende verslaving achter voor schattige roze cakejes en ken je hem door en door, dan heb je een trouwe vriend die zijn kompanen niet zo snel alleen laat. Ondanks dat hij op het eerste gezicht jolly en nonchalant overkomt, is zijn achtergrondverhaal minder sprankelend.

Het was een kille winterdag in februari toen hij en Darcy en een aantal andere teams vanuit de organisatie de opdracht kregen om een handel te starten in vossenbont. Gelukkig voor hen hoefde hun zoektocht niet lang te duren; het was een barre winter, en het gerucht ging dat zelfs de dieren het te koud vonden en richting het zuiden trokken. Daar stuitten ze niet op vossen, maar op een stam van Shapeshifters; voor de krakkemikkige hutten lagen uitgemergelde pups die zelfs te zwak waren om terug naar hun menselijke gedaante te veranderen bij elkaar op de schoot van hun moeders om elkaar warm te houden. Dat was voor Vick het moment om zich terug te trekken - kinderen kon hij niet doden, en hij voelde er ook weinig voor om onschuldige vrouwen van het leven te beroven. Maar twee anderen uit hun team, gedreven door de lust van rijkdom en erkenning binnenin de organisatie, voelden echter heel wat minder sympathie. Ze trokken een manchet tevoorschijn, namen de Shapeshifters apart die zich in vossen konden veranderen en de daad geschiedde. Darcy en hij konden alleen maar machteloos toekijken, niet in staat om actie te ondernemen. Het was een fluitje van een cent voor de organisatie om grote winst te maken op het bont, dat die winter ontzettend gewild was. Voor jaren had Vick als lid van het team dat met succes van hun missie terugkeerde onvervalst succes en stroomde het geld binnen, en uiteindelijk kreeg hij een hoogst persoonlijke promotie van zijn baas. Binnenkort zou hij zelfs het jawoord geven aan zijn verloofde. Het leven liep zogezegd op rolletjes. Maar terwijl Darcy die zwarte dag zo snel mogelijk wilde vergeten en zich maar al te graag liet verwennen, nam Vick dat alles aan met een zwaar hart, met nog altijd die erge wrok op zijn geweten. Er ging geen dag voorbij dat hij niet treurde om wat hij gedaan had - nee, wat hun twee teamleden gedaan hadden - en dat hij en Darcy te erge angsthazen waren geweest om het gretige duo tegen te houden.
Wat hij, Darcy, en de organisatie niet wist, was dat er een eenzame overlevende was uit de stam die sinds die zekere februaridag pure haat en de nood naar wraak koesterde voor de moordenaars van haar stamleden. Ze bleek de shamaan te zijn van haar ex-stam, een heks gespecialiseerd in de zwartste magie en vergiffen uit het woud. Voor de oude heks haar laatste adem uitblies op haar sterfbed, sprak ze de vloek uit waar ze zich jarenlang op had voorbereid door het verzamelen van ingrediënten en fragmenten van oeroude bezweringen. Echter werden alleen Vick en Darcy getroffen, puur en alleen omdat hun twee teamgenoten die de moorden verricht hadden allang de benen hadden genomen voor hij en Darcy nog maar gereed waren om de benodigdheden uit hun opgeslagen kamp in te pakken. Ze werden opgesloten in de vorm van een vosachtig wezen in de hoop van de vrouw dat ze zelf opgejaagd en afgeslacht werden voor hun bont. Hun geheugen werd als het ware gereset, opdat ze hun vroegere bestaan als mens nooit meer zouden kunnen herinneren. Zijn oude vertrouwde succesvolle leven niet en zijn verloofde niet. Er waren alleen herinneringen aan Darcy, de nare herinneringen van de stamuitroeiing en de organisatie aan wie hij zo toegewijd is gebleven. Teleurgesteld en beschaamd om twee idioten in de vorm van rechtop lopende praatjesmakers - twee succesvolle agenten die plotseling de clowns en de zondebokken van de groep waren - korte de organisatie een hoop van hun salaris in. Ze zouden op straat worden getrapt als ze niet smeekten om te mogen blijven. Met de ultieme belofte dat ze zich zo nuttig als ze eens waren aan de organisatie zouden wijden, liet de leider ze blijven, al dan niet op de laagste rang mogelijk. Al om al is Vick hier blij mee. Tenslotte is het het enige waar hij nog herinneringen aan heeft.