Looking at you from a distance (Hunter)

Onderwerp: Looking at you from a distance (Hunter) di okt 20, 2015 5:23 pm

Zwijgend keek de jongedame van twintig naar beneden. Ze zat hoog in de boom. De wind streek door haar negen witte staarten heen. De staarten waren vol en als je wist waar ze zat, zag je haar meteen. Haar haar was eveneens wit en lang. Het was dun en hing in slierten langs haar gezicht heen. Verveeld strook ze een lokje uit haar gezicht. De vossen oren op haar hoofd flikkerde eens zodra er een blaadje langs gleed. De jongedame was lid van een welvarende familie. In haar familie stroomde het bloed van de heilige vos. Een vos met negen staarten die de vrede bewaakte. Asura, zoals de dame heette, was één van de weinige die het bloed voldoende bezat om erin te kunnen veranderen. Zo waren de negen witte staarten altijd zichtbaar, net zoals de twee vossen oren en bleven haar nagels altijd net wat langer en scherpen. Haar ogen waren helder rood met een geel pupil in het minder. Rondom haar ogen was het eveneens rood en op haar wangen stonden twee rode strepen. Ze was door haar dierlijke kant graag in de natuur, maar was toch niet graag alleen. Dat zorgde meestal voor dit soort situaties: ze eindigde in het bos en raakte verveeld omdat er niemand was.
Plots hoorde ze in de verte voetstappen. Meteen keek ze om. Haar oren stonden meteen nieuwsgierig naar voren terwijl haar staarten eens zwiepten. Haar blik bleef hangen op een jongeman die daar liep. Een lichte grijns begon rond haar lippen te sieren. Daarbij liet ze twee, wat scherpere hoektanden zien. Met een elegante sprong belandde ze soepeltjes op de grond net voordat de jongeman onder de boom was door gelopen waarin zij had gezeten. Meteen zette ze een paar stappen naar voren, haar handen hield ze onschuldig op haar rug. Ze boog lichtjes wat naar voren met haar boven lichaam. Haar rode ogen perkten in de zijne. ”Well well well.. What is a gentleman like you doing here?” vroeg Asura. Nee ze was niet vies van een beetje flirten. Het was een goede tijds verdoening. Echter dacht ze niet aan een serieuze relatie. Ze was toch liever op zichzelf en wou nergens aan vast zitten.

Onderwerp: Re: Looking at you from a distance (Hunter) ma nov 09, 2015 8:47 pm

In alle rust bewandelde Hunter het door dieren aangemaakte pad af, vanuit de richting van het witte gebied. Zojuist kwam hij bij de haven vandaan, waar hij enkele zaken had gedaan met betrouwbare contacten. Vandaar dat er over zijn schouders zich een rugzak bevond, met daarin enige producten. Kruiden. Medicijnen. Vandaag, ofwel, vanavond, zou Hunter zich ontfermen over iets wat hij werkelijk nooit eerder gedaan had: koken. Niet enkel voor zichzelf maar ook voor degene die zich daartoe aangetrokken voelde. Het territorium van Grey was altijd grimmig geweest. Daar waar de regel ieder voor zich geldde. En sinds het voorval met Dax, slechts een paar dagen terug, was zijn kijk op de wereld ietswat veranderd. De jongen had hem laten zien dat openstaan voor andere oké was. Dat hij niet alle shit voor zichzelf hoefde te houden. Dat lang niet iedereen slecht was. Vandaar dat hij vandaag de bevolking van Grey zou trakteren op de ribben van herten. Eens een andere houding kon geen kwaad, right? Voor eenmaal zou hij de gok erop wagen.
Bijna in sluimerstand slenterde Hunter voort. Dit bos kende hij té goed en daarom stonden zijn zintuigen lang niet op scherp meer. Te vaak was de reis er doorheen goed afgelopen. Te rustig. Vrij weinig zielen waagden een stap in de bos. Paden waren moeilijk te vinden en de rest was simpelweg te dicht begroeid. Schijnbaar was men van tegenwoordig lui. Het was dan ook een totale shock dat iemand uit de bomen kwam zeilen. Zijn goudkleurige ogen lichtten geschrokken op. Dat was slechts voor kort, terwijl hij achteruit week. Een jongedame bevond zich voor hem. Ze had lange witte haren. Apart kleurige ogen. Wat versieringen op haar wangen. Wel ja, dat maakte hij ervan. ”Well well well.. What is a gentleman like you doing here?” Gentlemen? Serieus? Zo “gentlemen” like vond hij zichzelf helemaal niet. Maar dat waren slechts zijn droge gedachten. ’Finding my way back,’ reageerde hij eerlijk, sprekend naar waarheid. Hoewel ze geen verkeerde aanstalten had gemaakt, kon hij zijn wantrouwende blik niet doen onderdrukken. ’Why are yóu here?’ Beide duimen haakten zich onderaan de hengsels van zijn rugzak. ’It’s not really an easy place to travel through.’ Al leek ze zich wel te redden. 'But you seem to handle yourself.'

AND SUDDENLY ➹

he showed me a light

(c) ELRIC

Onderwerp: Re: Looking at you from a distance (Hunter) ma nov 09, 2015 9:35 pm

De jongeman leek niet op haar flirterige toon te reageren. Geen klein glimlachje was te zien. Asura zou eerder denken dat er een droge blik op zijn gelaat verscheen dan ook maar enig teken dat hij het leuk vond. Hij hapte niet toe? Of trok Asura nu te vroeg conclusies? Misschien moest ze daarmee maar wachten totdat de jongeman zijn mond had open getrokken en iets had gezegd. Als hij dat tenminste nog ging doen.
Een geur trok Asura’s aandacht. Ze rook verschillende specerijen. Ze had dan ook scherpe zintuigen door haar dierlijke helft. Haar oren stonden nog altijd wat naar voren. Haar neus wiebelde lichtjes, haast onzienbaar. Ze voelde nieuwsgierigheid op komen. Wat zat er precies in die rugzak? Want het was over duidelijk dat die geur uit de rugzak kwam. Was de jongeman net uit de stad gekomen? Asura grijnsde onzichtbaar. Misschien kon ze nog wat nuttigs uit deze ontmoeting verkrijgen. Was het niet een leuk flirterig spelletje, dan was het wel wat specerijen die ze zeker kon gebruiken.
’Finding my way back,’ antwoordde de jongeman en leek zijn woorden te menen. Natuurlijk kon je dat nooit zeker weten, maar Asura boeide het weinig of hij loog of niet. Het boeide haar dan ook niks waar hij nou werkelijk heen ging, ondanks het feit dat ze dat net had gevraagd, maar dat was toch meer om een conversatie te beginnen. Ook al leek de jongeman de conversatie met zo’n simpel antwoord al snel weer te vernietigen. Echter liep de jongeman niet weg. Asura knikte eens. Als teken dat ze naar de woorden had geluisterd. Een lichte grijns sierde rond haar lippen. Niet zo zeer geniepig, meer plagend en uitdagend. Echter probeerde ze dat te laten vallen zodra ze de wantrouwende blik op merkte in zijn ogen. Over duidelijk vertrouwde hij haar niet. Logisch natuurlijk. Wie vertrouwde nou een volstrekt vreemde? Eén die nog wel uit een boom kwam zetten. Asura liet haar blik varen en gaf een licht glimlachje. ’Why are yóu here?’ vuurde de jongeman nu terug. Hij leek het niet te vertrouwen dat zij zich in het bos bevond. Zijn duimen schoven zich achter de hengels van de rugzak. ’It’s not really an easy place to travel through.’ vervolgde hij en verklaarde zo zijn wantrouwen, voor een deel dan. 'But you seem to handle yourself.' waren de woorden die er nog op het laatste aan toegevoegd werden en die Asura wel op prijs stelde. ”I just like nature,” antwoordde ze eerlijk. Ze keek kort om zich heen. Het was waar dat het bos niet goed te bewandelen was, maar Asura liep dan ook niet over de grond heen. Ze klom en sprong meestal behendig van boom tot boom. Ze had dan ook geen schoenen of sokken aan zodat ze meer grip had. Ze richtte haar blik terug op de jongeman. ”And yes I can handle myself. I’m an independent woman,” ging ze verder. De toon bij haar laatste woorden klonken wat overdreven. Om de sfeer wat losser te maken. Ze hield dan ook zeker niet van die serieuze sfeer. Langzaam zette Asura een nieuwe stop richting de jongeman. ”So what’s your name pretty boy?” vroeg ze nu opnieuw op een flirterige toon.

Onderwerp: Re: Looking at you from a distance (Hunter)

» Hunter, son of none
» Tree of life [Hunter]
» Zzzzz[Hunter]
» Wait...what? [Hunter]
» ~A flame burning through the rain.~ [Hunter.]