Sapling

Baleno

Het was een lange tijd geleden sinds Baleno voor het laatst verscheen. Ze groeide vanuit een boom uit tot een prachtige eenhoorn merrie. Maar wat ze zag gaf een grote schok. Alles was verwoesd en verbrand, niks was nog groen. Het bos wat eerst zo vol groen was is nu alleen nog maar zwart en grijs. De boom waar ze uit ontwaakte was ook helemaal verbrand. Haar gouden manen zaten daardoor er helemaal onder. Ze voelde hoe de bos geesten huilde en pijn leden, Hoe kon dit gebeuren!? Ze bokte en sprong in alle kanten om haar woede kwijt te kunnen. Totdat haar oog op een klein dingetje viel. Het was een eikel, de eikel zou uitgroeien tot een boom en een boom tot een heel bos, alles zou zijn glorie weer terug krijgen. Ze raakte de eikel aan met haar hoorn, dit zou de eikel een eindje helpen, het groeide uit tot een klein maar sterk stekje. Baleno voelde de warmte van de geestem die haar bedankten. Ze kon niet te veel doen. Iets hield haar daarvan tegen... ze wist niet wat. Misschien was het wel de bedoeling dat het verbrand bleef. Ze was er half tevreden mee, maar om er zeker van te zijn dat dit niet nog eens gebeurde besloot ze te blijven in het groende deel van het bos. Het lag een paar kiometer vederop, iniedergeval dichtbij genoeg om net een groene gloed te zien. Met een drafje rende ze ernaartoe